۱۲/۱۶/۱۳۹۰

چـه جـشن عــروسی گیـــــرم بـرایت ای وصال سبز

دلم پـر میـزنـد هـــــردم در این فـکر و خـیال سبز


کـه تو کی میشوی راضی؟ سرت اندازم شـال سبز


تمــام شـهر روشن میـشود از نــور رخـــــسارت


چـه زینـتی بـه تـو داده خدا! ای خوش جـمال سبز


سـرت ای گل شـدم عـــــاشق خیالم مثل پروانست


الاهی تـا کـه دنیـــــا اســت تو باشی نو نهال سبز


دلم خــــیز مـیزند هــردم زبـاغـت مـیوه یی چیـنم


فـدایی لـحظه یی دســــتم رسـد به سـیب کال سبز


بــه هنـگامی بخـواب بـاشی زنم بـوسـه ز لبـهایت


چـقس بـاشـد شـیرین طعم لـبت ای خرده سال سبز


وقـتی بیـدار شوی از خواب مرا گویی که همدم شو


چـه جـشن عــروسی گیـــــرم بـرایت ای "وصال" سبز

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام دوست عزیز:با نظریات خوددرخلوت پورهیاهوی فکرم خوش آمدی .اگرغبارغریبی ام ازخوشی هایت نمی کاهد با نظریات خود کمکم کن تا با ویرایش ونشرمطالیب درکوچه های خاطراتم قدم بزنیم ومن عظرآشنائیت راحس کنم دوست شما (داودناظری)