اینک بهار! بلوغ
گل سرخ وحدت و همدلی اقوام
با هم برادر افغانستان را جشن می گیرد. چمن می آراید.
ربابه های آفرینش در خانقاه دلدادگی و برادری فراخوانده شده تا رباب بنوازند و چنگ درچنگ گیرند وشوری در نیستان هستی بدمند و سرود انسانیت را بخوانند.
ای بار در دره زیبای
پنجشیر عشق باریده وگل همدلی و وحدت به شکوفه
نشسته و ساغربدوشان سنبول عدالت جشن حضور دارند.
مگر نمی بینید که
درکارگاه هستی شوری در افتاده ونوای دل نشینی همه را به وحدت فرا می خواند و حجاب ها از میان برداشته شده
و محبت وعشق به کشور بدون حاجب نمایان شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
سلام دوست عزیز:با نظریات خوددرخلوت پورهیاهوی فکرم خوش آمدی .اگرغبارغریبی ام ازخوشی هایت نمی کاهد با نظریات خود کمکم کن تا با ویرایش ونشرمطالیب درکوچه های خاطراتم قدم بزنیم ومن عظرآشنائیت راحس کنم دوست شما (داودناظری)