غرور با با فراتر از هندوکش

آسمان بیدار است

ماه در گوشه آسمان شکسته است و بر سیل از مردم نظاره گر اند

دلهای اهل عدالت در معاق آتش اند.

لحظات است که فکر می کنم تکراری ندارد.

پرتو و ها له ای از عشق به شدت می خروشد.

رهبر در دریای احساس فرو رفته است.

همه صدا های زمین قرین عدالت شده اند.

آ سمان بیدار اند و نور را در آغوش خیلی مشتاقان می بینند.

چه زیبا است همه چیز در قاب عشق، وطن دوستی و همدیگر پرستی و حال که جز تصویری روشن از تورا نمی توان به تماشا نشست.

امروز زندگی با تو نور گرفته اند و سر شار از جذبه های صورت تو شده است.

چه زیبا است که ملیون ها حماسه آفرینان و عشق ورزان دامن گشوده اند تا تورا از همه بیشتر در سهم خود داشته باشند.

با ران احساس تو! گل امید را در قلب من رویانیده اند.

تو از عشق  و عطوفت برسان بارانی پیش ازانکه من گردی شوم و بر خیزم و نا بود شوم

بال از جنس غرور و عدالت خواهی پیدا نمایم و تا بلند ترین آسمان عشق و دوست داشتن تو پرواز نمایم