۳/۰۵/۱۳۹۲

منطقی ترین خواست و بی منطق ترین جواب




اعتصاب غذایی، شدید ترین لحن است اما منطقی ترین خواست برای اصلاح گری و مدنی ترین حرکتی است که مسؤلین را به نواقص کار های شان متوجه می سازد. در حرکت های مدنی اگر گوش شنوای وجود داشته باشد و تعصب و لجاجت گوش های مسؤولین را کر نساخته باشد؛ زمینه ی کار کرد های دقیق فراهم می گردد و از استبداد و خود رای ها و مطلق العنانی ها جلوگیری به عمل می آید.
در هفتمین روز اعتصاب غذایی محصلین دانشگاه کابل، هزاران دانشجو و هزاران عالم دین و جامعه مدنی و نهاد های حقوق بشری از این حرکت مدنی اعلام حمایت کرده اند و تعدادی هم دست به تحصن زده اند. تا هنوز متاسفانه نهاد های مسؤل پاسخ روشن برای در خواست محصلین نداده است. بخاطر بی توجهی مسؤولین و سکوت شرم آور تعداد از نهاد های مربوطه و وزارت اطلاعات فرهنگ و رادیو تلویزیون دولتی افغانستان،  به زودی شاهد تظاهرات گسترده ی مردمی و حوزات علمیه در مسیر کوته سنگی و دانشگاه کابل خواهد بودیم . به همین خاطر جلسه عمومی امروز دایر گردید و روی این موضوع صحبت گردیده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام دوست عزیز:با نظریات خوددرخلوت پورهیاهوی فکرم خوش آمدی .اگرغبارغریبی ام ازخوشی هایت نمی کاهد با نظریات خود کمکم کن تا با ویرایش ونشرمطالیب درکوچه های خاطراتم قدم بزنیم ومن عظرآشنائیت راحس کنم دوست شما (داودناظری)