تصویرشخص انتحارکننده روز عاشورا

این عکس از شخص است که عمل انتحاری روز سه شنبه را در نزدیکی زیارتگاه ابولفضل عباس انجام داد که درنتیجه 250 تن کشته وزخمی گردید.
لینهای بم در بازوی این شخص دیده می شود.

زینب ، درافقها به دنبال گمشده ای می گردد.

درهیاهوی شمشیر وسنا ن ، در هیا هوی به خاک افتادنها، زینب حیران ومات استاده است.
درهیاهوی شمشیر ها زینب به خاک افتادنهارا مشاهیده می کند؛ پرواز بلبلان از باغ نبی قرار وآرام زینب را ربوده است، زینب پرواز کبوترهای عشق را مشاهیده می کند.
هر بلبلی که از باغ می رفت در عصر عاشور ا دیگر برگشتی نداشت.
فقط زینب بود که با حوصیله تمام ، فراق بلبلان مادرش زهرا را تحمل می کرد و.بادیده ای گریان تا قتلگاه همراهی می کرد.
درداستان کربلا حماسه زیبای آغاز می شودو زینب با ید راوی این روایت فقط زینب باید باشد که به گوش عالم بیرساند.
به جز جززینب که می تواند با زبان علی صحبت کند وپیام علی را به مردم بی رساند.
غیر از زبان گویای زینب  که می توان با زبان علی سخنرانی کند ؟
زینب از واژه های سخن شمشیر بسازد وبند بند دژخیما ن یزید را بلرزه در آورد.
شمشیر که  زین ب از واژه های سخن می سازد بر قلب سنگین دشمن فرود کرده وانتقام برادرش حسین را می گیرد.
با  برگزاری مراسیم های ویژه در ایام عاشورا ، نام زینب در کنار نام حسین زیبنده است.
زینب با برادرش حسین با حرکت خویش عشق ومحبت را متولد می سازد.
کربلا بیابان سوزان بود که در آنجا پرو بال منطق را سوزانید، در کربلا حضور چهره های گوناگون جامعه حماسه حسین را جاویدانه ساخت .
حماسه زینب وحسین را چه چیزی بر جسته کرد؟
شاید حضور چهره های مثل زنان ، کودکان ، پیرو جوان، با عناصر سازنده ای زندگی مانند : تشنگی ، مصیبت امتحان ، عشق، صداقت وفدا کاری بر این تابلو رنگ جاویدانگی بخشیده باشد.
این است که تاقرآ ن گشوده است خون حسین از زمین می جوشد وکتاب کربلا بسته نخواهد شد چون زینب با شهامت خود فصل براین کتاب ایجاد کرده که تا ابد اگر ورق بزنیم تمام نمی شود و.در هر فصلی رمز ازبقای خون حسین نهفته است.
با جان حسین وزبان زینب بیاموزیم که با گرسنگی بخوریم با برهنگی بپوشیم اما بندگی وخواری را قبول نکنیم خون خودرا ازدست دهیم ودین را نه .
حسین وزینب از عاشورا فرهنگی ساخت که دیگر مرگ یعنی زندگی شکست یعنی پیروزی ، خون یعنی برندگی وعاشورا یعنی مکتب انسانی وبشری .
درود به روح شهدای کربلا وشهدای که در روز عاشورا خون شان با خون امام حسین یکجا به زمین ریخت در افغانستان وعراق.
با احترام
داودناظری - کابل . شانزدهم ماه قوس ا1390