رشدوسایل ارتباطات جمعی در جهان و مخصوصا درافغانستان درسالهای اخیرزیاد بوده و درنتیجه درجهت انتقال اطلاعات، تبادله افکارو انقلاب فرهنگی، باعث تعدیل وتغییر عرصه های زندگی گردیده است.
واز سوی دیگر عصر کنونی ما بنام "عصر ارتباطات " نامیده می شود.
فراوانی جمعیت تمرکزگروه های وسیع انسانی در شهرهای بزرگ، شرایط خاص تمدن صنعتی را بوجود آورده و پیچیدگی وضع زندگی جمعی وابستگی ها و همبستگی های ملّی و بین المللی، ناامنی ها، تشکلهای احزاب سیاسی وبرنامه های اجتماعی مرتبط با رسانه های کشور ما است که هریک بنا بر هرتقسیمی که مردم کرده اند و بادسته بندی های که درمورد رسا نه ها صورت گرفته اند، امروز بخش مهم از زندگی ما را تشکیل می دهد.
آگاهی از رویداد های داخلی وخارجی، مسایل مهم سیاسی کشوری، اوضاع اقتصادی، جریانات حساس فرهنگی، نیازمندی مارا به سوی ارتباطات جمعی بیشتر نموده و آگاهی اجتماعی مهم ترین ویژگی یک انسان به حساب می آید.
امروز با پیشرفت سریع و محسوس ارتباطات جمعی درافغانستان، دیوارهای قومی، نژادی، ملیتی، زبانی و.... درحال شکستن و ریختن است و ملیت های این کشور را به یک جمعیت واحد و برادر تبدیل می نمایدو امواج رسانه ها درخانه های شاه وگدای این کشور، صدای عدالت، آزادی وبرادری را طنین انداز نموده است.
شهروندان افغانستان خواه نا خواه تحت تا ثیر شرایط جاری در کشور قرارگرفته ومتوجه مسئولیت های فردی واجتماعی خویش می گردد.
ودیگرگونیهای اجتماعی واقتصادی توسط فرد فرد مردم ما امکان پذیرنیست مگر اینکه صدای خویش را ازطریق رسانه به گوش مسئولین برساند.
بدین ترتیب رسانه ها و ارتباطات جمعی در جهان و افغانستان روز به روز جایگاه خویش ر ابیشتر باز می نماید و محبوبیت بشتر پیدا می کند.
درافغانستان، تلویزیون یکی از پر طرفدار ترین رسانه هایی است که با ارائه برنامه های مختلف خویش اقشار مختلف مردم را در سطوح متفاوت علمی وفرهنگی مصروف نگهداشته که می توانیم محتوای برنامه های تلویزیون را در دو سطح عمومی و تخصصی تقسیم نمائیم اما متاسفانه کمتر مسئولیت ژورنالیستی وفرهنگی خویش را ادا می نماید و بیشتر درقالب سیاست و اقتصاد منحصرگردیده است.
با احترام
داود ناظری
1391/2/4
dnaziry@gmail.com – tnakhak@yahoo.com – وبلاگ badqol.blogspot.com
