سکوت شریعت مداران، در قبال برنا مه های ضد ارزشی

 سکوت شریعت مداران و شورای علما و شورای اخوت افغانستان،  در برابر برنامه های ضد ارزشی و ضد منافع دینی، اقتصادی و فرهنگی افغانها قابل تا مل و تعمق است.

موجودیت شورای تحت شورای علمای شیعه افغانستان، که در کابل و چندین ولایت افغانستان نمایند گی دارد و بودیجه های هنگفت را مصرف می کند و همچنین شورای اخوت اسلامی در افغانستان که متشکل از علمای بر جسته  شیعه و سنی می باشد، در قبال نشر برنامه های که به طوری علنی ضد دینی و ارزشهای اسلامی و مغایر با دستورات دینی می باشد، و همچنان گسترش مد و فیشن های بد حجابی در شهر های افغانستان، چسپاندن عکس های مبتذل و غیر اخلاقی بر درو دیوار عکاسی و ویدیو خانه ها  و ... سکوت اختیار کرده و زره ی هم صدای اعتراض خویش را بلند نکرده بلکه طبق گفته بعضی خود شان تحت تا ثیر این بر نامه ها قرار گرفته که هیچ گونه تغییر و اصلاحی در خانواده خود اینها نسبت به دیگران مشاهده نمی شود.

به عنوان نمونه، برنامه ستاره افغان که از یکی از رسانه های مطرح ، با بد ترین وضعیت نظام اخلاقی نشر می شود و سالانه در حدود بیست ملیون رای که با بر داشتن ملیونها پول، از جیب مردم فقیر و ضعیف افغانستان، در قبال این برنامه و به موفقیت رسانیدن یک فرد عادی چه منفعتی به مردم می رساند و چه بهبودیی را در چه عرصه به وجود می آورد که هیچ در هیچ است.

نخستین مرجع و نهادی که در این راستا و برای جلوگیری این فاجعه و جهالت بزرگ تاثیر گذار است علما و رهبران دینی است که متاسفانه طبق گزارشها، شب آخر برنامه ستاره افغان خود این افراد در خانه ای خود بیننده ستاره افغان بوده.

حال بر اصلاح گری و امر به نیکی و ها نهی از بدیهای و پلیدیهای اجتماعی مسئولیت کیست؟؟؟

این علما چه کار می کنند و باید چه توقع از مقام شامخ و اشراف اینها داشته باشیم؟؟؟

غیرت ورزی و ایمان داشتن در قلوب اینها، و مسئولیت پذیری از اینها رخت بر بسته و وابستگیهای اقتصادی، سیاسی و چشم و همچشمی ها، مقام بزرگ عالم را مورد سوال قرار داده است.

سکوت و عدم توجه به یکی از واجبات دینی که امر به معروف و نهی از منکر می باشد، عالمان دینی را با عالمان و ملاهای که در کوفه بودند مشابه می سازد، بزرگان کوفه و شام همه عالم دین بودند و در بین مردم از تقدس خاص بر خوردار بودند و لی غیرت ورزی و ایمان نداشتند به خاطر زدو بند های سیاسی و اقتصادی، بر وقوع یک فاجعه تاریخی و اقتصادی مهر تایید گذاشتند.

در افغانستان، رشوت، بد حجابی، بی حجابی، آزادی مطلقه، دزدی، گسترش رواج های سنگین و مغایر با ارزشها، باسکوت علما مهر تایید بر خود زده و در حال افزاییش است.

فراموش نکنیم که استمار اقتصادی، سیاسی قابل درمان است و لی تهاجم و تغییر فرهنگی در یک جامعه تحول عمیق و فراگیری را در اوضاع آن جامعه به وجود می آورد و اصلاح آن کار ساده ی نخواهد بود.

افغانستان دستخوش یک سلسله استسمار فرهنگی است که یک سلسله افراد اراذیل و اوباش برای منفعت جویی خویش، که به منفعت کشورهای همسایه و خارجی است نه به منافع خود افغانستان، دراین کشور برای استفاده جویی خویش به راه انداخته تا خودشان ازآن بهره مند شوند.