شايدكمترافغاني باشد كه نام پل سوخته كابل را نشنيده باشد، ياگذرش به كابل افتاده باشد وبراي تماشا! به پل سوخته نرفته باشد. دركابل نام پل هاي گوناگون به گوش انسان مي خورد مانند: پل سوخته ،پل سرخ ،پل خشك ، پل آرتن يا آرتل،پل خشتي،پل چوبي و... وجه مشترك همه اين پل ها اين است كه بر روي رودخانه خشكيده كابل افتاده اند. رودخانه اي كه ازجفاي روزگار وقهرطبيعت، تبديل به زباله دان وجوي فاضلاب كابلي ها شده است. راست گفته اند كه افغان ها چون راه به دريا ندارند حتي رودخانه را هم دريا مي گويند.بيفزاييد براين مسأله، همين پل ها را كه مردم كابل به هرتكه چوب يا سيمان وسنگي كه بر روي رودخانه افتاده باشد پل مي گويند وحتي آن منطقه را با نام همان پل مي شناسند ونام مي برند.القصه!! پل سوخته يا به كنايه، دهكده معتادان جايي است كه مهره هاي سوخته خداوند زندگي مي كنند به قول شكور نظري،كارمند كميسيون مستقل حقوق بشر افغانستان،- كه ازمحل ياد شده گزارش مستند تهيه كرده بود-نزديك به هزار نفر معتاد به انواع مواد مخدر ،در زير پل سوخته زندگي! مي كنند. 80% آنان چند ويژگي مشترك دارند:
1-جوان و زير 30سال هستند
2- از جمهوري اسلامي ايران بازگشته اند.
از برخي خانواده ها چند نفر در زير پل زندگي مي كنند.
از ميان معتادان گروهي كه توان راه رفتن دارند شب ها بالا مي آيند و عابران تنها را سركيسه مي كنند.
درميان معتادان دانش آموزان ممتاز هم وجود دارند.
