انتخابات یا مسخره کردن مردم؟

مردم افغانستان با عبور از سالهای سیاه، به امید گشوده شدن فرازهای جدید و مطلوب در حیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شان؛ از دو دور انتخابات ریاست جمهوری در شانزدهم حمل و بیست و چهارم جوزا با تمام مشکلات نا امنی، فصلی، اقتصادی  استقبال کرد و با حضور پرشکوه خود حماسه حضور آفرید. اما متاسفانه آنچه که تا هنوز از انتخابات نتیجه بدست آمده است، چیزی جز به مسخره گرفتن مردم و شلاق زدن به دموکراسی نوپا در افغانستان نیست. گویا از حضور مردم برای جریان های کاذب صحنه سازی ها صورت گرفته و فقط حضور مردم برای نمائیش از طریق رسانه هابوده است. دو دور انتخابات که برگزار شد، در دور اول و دوم هردو شبیه به برگزاری لوی جرگه مشورتی بود که برای امضای پیمان استراتیژیک با آمریکا توسط حکومت برگزار شده بود. این لوی جرگه با حضور صدها نماینده مردم برگزارشد و بعد از روزها مشوره و رای زنی در مورد امضای پیمان استراتژیک به نتیجه ای مشخص دست یافت؛ اما آقای کرزی با نیشخندی و بی اعتنایی، فیصله و تصمیم مردم را رد کرد و آنچه که می خواست انجام داد. بیم آن می رود که این انتخابات نیز به سرنوشت لوی جرگه مشورتی دچار شود و چیزی جز مسخره کردن ملت افغانستان از درون آن بیرون نیاید. انتخابات ریاست جمهوری که به گونه پرشکوه در پرتو حضور حماسه آفرین مردم در شانزدهم حمل و بیست و چهارم جوزا برگزار شد، به امید اینکه حیات سیاسی و اجتماعی کشور تداوم بخشیده شود. اما متاسفانه از این همه زحمات مردم، نتیجه قهر آمیز و خشونت بار که همراه با تقلب، توهین و تحقیر به ملت شریف افغانستان بود بدست آمد. با وجود معتبر ترین مدارک و شواهد مبنی بر تقلب میلیونی توسط افراد و اشخاص مغرض و هدفمند، تا هنوز به خواست های مردم توجه جدی صورت نگرفته است و آرای شان تحت نظر یک جریان سیاسی پشت پرده و سازماندهی شده و بدنام شمرده می شود. اگر همین جریان ادامه یابد و به رای و اراده مردم با بی اعتنایی برخورد صورت گیرد، سرنوشت کشور در هجوم تلخی ها و طوفانهای بحرانزا سپرده خواهدشد. متقلبینی که بالای دموکراسی تجاوز کرده و آرای زن و مرد این کشور را به سرقت سیاسی برده اند، عامل بحرانها و ناهنجاری های احتمالی در آینده کشور خواهد بود. در صورتی که انتخابات ریاست جمهوری بدور از واقعیت های دموکراسی سپری شود، پیامدهای ناگوار و تاوانهای زیانباری در پی خواهد داشت که از جمله: هسته تقلب در انتخابات های آینده در کشور ایجاد خواهد شد و روند تقلب های گسترده و میلیونی در انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری آینده گسترده تر عرض وجود خواهد کرد. پیامد دوم؛ مردم از دموکراسی غیر منطقی و به گونه استبدادگرایانه برداشت خواهد کرد و برای اشتراک در انتخابات های بعدی کاملا بی انگیزه خواهد شد. چون برای اولین بار بود که قدرت در کشور به صورت مسالمت آمیز و ازطریق انتخابات و اصول و مولفه های دموکراسی از رئیس جمهور قبلی به بعدی انتقال پیدا کند. طبق گزارش ها جوانان معترض موسوم به جنبش ضد معترض در ولایات مختلف کشور، کارت های رای دهی خودرا به آتش زده اند و می گویند که این کارت دیگر تعیین کننده سرنوشت نیست. پیامد سوم؛ مسخره کردن ملت افغانستان، خود پیامد منفی و تاوان غیر قابل تحمل را در روندهای دموکراتیک در آینده در پی خواهد داشت. وقتی که احساسات و غیرت و عزت مردم به مسخره گرفته شود و از سوی مسئولین با نیشخندی و بی اعتنایی به خواست های مردم پاسخ داده شود، خود استقبال کردن از تجزیه افغانستان و بحرانهای احتمالی می باشد. اگر عقاید سیاسی مردم در این انتخابات زیر سوال برود و مورد کم لطفی مسئولین واقع شود؛ آیینه تاریخ سیاسی کشور برای همیشه مکدر خواهد شد. پیامد دیگر، گستردگی حضور پاکستانی های مسلح در ولایات خوست، پکتیکا و پکتیا به خاطر بی کفایتی و قوم پرستی ها در حکومت فعلی، زمینه تقلب های گسترده را در این ولایات به وجود آورده است که تقریبا چند برابر همه نفوس این ولایات رای در صندوق ها ریخته شده است. از سوی دیگر ورود بی حساب و کتاب پاکستانی ها به خاطر بی کفایتی و قومی بودن حکومت در داخل کشور در ولایات جنوبی و شرقی امنیت کشور را با خطر و بحران مواجه خواهد کرد. همان نظام موروثی که سالها بالای مردم افغانستان حاکم بود بهتر بود که از این که احساسات مردم را به مسخره بگیرد و زن و مرد واجد شرایط را با همه خطرهای جانی به پای صندوق های رای بکشاند و مسخره کند. خلاصه اینکه مردم افغانستان می خواهد که انتخاب خودشان سرنوشت شان را تعیین کند نه انتخاب متقلب و تقلب کار. حکومت افغانستان و سازمان ملل نگذارند که تقلب کاران فرصت های دموکراسی را در کشور نابود سازد.