گذرگاه هولناک کانکور در افغانستان

راهنمایی های حیاتی و بسیار مفید استاد وحیدالله وحید استاد دانشگاه و روانشناس، در مورد امتحان کانکور در بخش های: اصول کانکور،  بخش تخنیکی و بخش مدیریت کانکور، امروز از طریق برنامه رادیویی و تلویزیونی صبح فردا.
امسال در افغانستان حدود 350 هزار تن داوطلب کانکور شده اند که از این میان تنها 120 هزار آن در مؤسسات تحصیلات عالی و نیمه عالی پذیرفته می شود. امتحان کابل تا یک ماه آینده در شش حوزه برگزار می شود و در بین هر امتحان 5-6 روز فاصله زمانی وجود دارد. تمام داوطلبان کانکور کابل به 60 هزار نفر می رسد. شاگردان و متعلمان امروزی و محصلان فردا و سرمایه های آینده در قدم اول باید کاملن راحت باشد، پیش از امتحان باید به اتاق خود چندین بار رفت و آمد کند تا فضای امتحان برای شان عادی شود.
در بخش اصولی
 باید هر داوطلب قلم سیاه خودکار که جذب کننده نباشد(از پشت ورق بیرون نزند) آیدی کارت با کاپی اش، تذکره تابعیت را با خود داشته باشد و از آوردن مبایل به شدت پرهیز نماید. داوطلبان باید لباس گرم بپوشد و غذای مناسب نوش جان کند و شب امتحان باید کاملن آرام باشد. داوطلبان پیش از امتحان چندین بار به محل امتحان خو رفت و آمد کند و کاملن آشنا شوند. بخاطری که آشنایی با محیط امتحان، استریس امتحان را کاهش می دهد.
در بخش تخنیکی
 بررسی هویت دقیق: اسم – ولد – آیدی کارت- مکتب – تصویر و ... بسیار ضروری می باشد. هر داوطلب باید در قدم نخست هویت خودرا کاملن با دقت بررسی کرده و اگر مشکلی وجود داشته باشد باید به ممتحن تذکر بدهد و امضای اورا در پشت ورق بگیرد و در غیر آن تصحیح نمی گردد. هر داوطلب باید در حفظ ورق جوابات خود به شدت کوشا باشد تا ورق شان قاد، سیاه، تر نشود و قلم نخورد. بخاطری که هرگونه ایجاد تغییر در ورق، دستگاه جواب سوالات را به درستی نمی خواند. ورق جوابات در هیچ صورت قابل تعویض نیست بخاطر که عکس داوطلب و تمام مشخصات ورق جوابات درکتابچه سوالات درج شده است. برای هر داوطلب فارم های جداگانه که با فارم دیگر تطابق نداشته باشد، داده می شود. پوش سفید کتابچه سوالات فقط برای پتل نویسی است و داوطلبان باید فرمول هارا را در آن حل کند. امتحان دهندگان باید بی تابی دقایق و ساعت را در تلف شدن وقت شان جدی بگیرد. بخاطر که وقت قابل تمدید نیست .
در بخش مدیرت
 هر داوطلب باید توانایی ها و علاقه مندی خودرا نسبت به جوابات و رشته ها وزن کند؛ اگر وزن نمراتش سبک بود باید رشته های پائین تررا انتخاب کند و از بلند پروازی ها به شدت دوری کند. تا برای والدین خود دستاورد و نتیجه داشته باشد. هر داو طلب باید جای امضای خودرا پیدا کند و در جای امضای استاد ممتحن امضا نکند.  داوطلبان باید منظم بنشیند و یکی از دلایل گم شدن نتایج در زمان اعلام نتایج کانکور، همین بی نظمی در نشستن است. هر داوطلب باید کدِ رشته را خانه پری کند نه کدِ پذیرش را.

بی توجهی به ارزش های دینی؛ تقصیرمردم یا کوتاهی مبلغین؟

روزهای 28 و 29 ماه سفر روزهای رحلت بهترین الگوی بشریت و ختم مرتبت حضرت محمد(ص) و روز شهادت امام رضا هشتمین پیشوای مسلمانان بود. اما در بسیاری از نقاط شهر کابل مراسم های عروسی برگزار بود و بسیاری از رسانه ها در نشرات خود روزهای شهادت را در نظر نگرفته بود. دیگر روزها کم است که در روزهای شهادت پیشوایان دینی، مراسم های شادی را برگزار می کند؟
طبق حدیث معروف و مورد اتفاق همه مسلمانان، مسلمانان و شیعیان واقعی کسانی هستند که در شادی خاندان رسول خدا شاد و در عزای آنان غمگین و عزادار هستند. روحیه دوستی هم همین را تقاضا می کند و قتی که یک دوست عزیز ما از دنیا می رود و یا عزادار می شود، ما هم عزادار هستیم و لا اقل اگر عزاداری نکردیم شادی هم نمی کنیم.
متاسفانه دیده می شود در روزهای که رهبران دین اسلام و خاندان عصمت و طهارت عزادار هستند، ما مردم شادی می کنیم. اگر برای درد ندارد باشد شرم داشته باشد. نمی دانم که تقصیر مردم است یا کوتاهی ملا امامان و عالمان دینی است؟ حتمن در یک جمع عروسی و مردمی که عروسی برگزار می کند، از یک تا ده نفر شیخ و عالم وجود دارد.

معلولیت ناتوانی نیست( به مناسبت روز جهانی معلولان)

افرادی که به خاطر عوارض مادر زادی یا اکتسابی، قادر به انجام کارهای عادی زندگی خود نیستند، معلول گفته می شود.
در جامعه سنتی افغانستان، معلولان و معیوبان، یکی از بزرگترین قربانیان خشونت به شمار می رود. یک دهم جمعیت این کشوررا معلولان تشکیل می دهد.
توهین و کنایه های مردم نسبت به معلولان و به فراموشی سپرده شدن نقش آنان در جامعه، به گلایه و شکایت همیشگی معلولان تبدیل شده است. ضرب المثلهای مانند: هرجا کور است شور است و هرجا لنگ است جنگ است، برخواسته از جامعه سنتی و جاهل است. مردم با بکار بردن الفاظ: لنگگ، کورک، شَِلَگ، دیونگگ، گُنگه گگ و ...، قلب معلولان را آزرده ساخته و آنان را دل شکسته می سازد.
دولت وحدت ملی و دیگر مؤسسات در کشور، باید تمامی فضاهارا مناسب سازی کند تا زمینه دسترسی معلولان به تمامی امکانات زندگی فراهم گردد. دولت باید زمینه آموزش علم و حرفه رایگان را برای معلولان جامعه فراهم سازد. هیچ خانواده و فردی نباید معلولان را توهین و تحقیر کند و باید قدر آنان را بدانیم.