هشتم ثور، آیینه افتخارات مردم افغانستان

بنام خدا

   رشادت ها و قهرمانیهای مردم افغانستان، احساسات دینی و ایمانی این مردم، بزرگترین افتخارات را در سینه تاریخ سبت نموده که درآن همه برادر وار و در زیر پرچم دین مقدس اسلام شریک این افتخار و عذت اند و از جمله آن مبارزه عظیم است  در مقابل متجاوزین بیگانه که حیثیت، دینداری و همت مردم ما را زیر سوال برده بودند. مشتهای علم شده در مقابل بزرگترین قدرت امکاناتی و تسلیحاتی جهان بشریت، تنها کار یک قوم، کار یک فرد و کاری یک طبقه نبود بلکه همه دراین قیام بزرگ سهم داشته و مردم  در برابر تاریخ پر تلاطم سرزمین افغانستان از هیچ نوع فداکاری دریغ نورزید  و مردم ما هیچگاهی به متجاوزین اجازه نداده اند که غیرت و حیثیت مردم و کشور ما را لگد مال نمایند.

   ملت ما فارغ ازهرگونه اختلافات نجادی، قومی، مزهبی و زبانی و بدون در نظر گرفتن تفاوتها؛  دست بدست همدیگر داده و در مقابل متجاوزین، مردانه وار قدعلم کرده و تا پای جان ایستاده تا سالها برای اعاده حیثیت ملی خویش علیه نیروهای اشغالگر عرض وجود نمایند.

    و سرانجام با برچیدن دامن آلوده آخرین دست نشانده اشغالگران کمونیستی ازخاک این سرزمین، پیروزی شا نرا جشن گرفتند.

      هشتم ثور یاد آور قهرمانی ها، جانفشانی ها و دلاوری های پدران غیرتمند ما است که در طول پس از ده سال با کمک و قوت خداوند و آن وعده ای پیروزی حق در برابر باطل، دل خوش کرده  با قوی ترین ارتش دنیا،  پنجه نرم کرد وبا کمترین وسیله و امکانات، آنان را سرشکسته ازین خاک بیرون نمودند.

     آنان در راه آزادی، استقلال این کشور هزاران مشکلات و سختیهای را به جان خویش خریدار شدن تا ما زیر بار ذلت وخواری نرفته باشیم، آنها با خون پاک خویش نویشتن که افغانستان سربلند، آزاد و سرزمین عشق.

حق خواهی، ملت گرایی، وحدت خواهی، دین مداری و رفع تبعیض بزرگترین فریادی است که از حلقوم شهدای جان باخته ای افغانستان شنیده می شود.

تحمیل ایدئولوژی، به تمسخر گرفتن عقاید دینی و مزهبی مردم، ستم واختناق، تهدید وکشتار بیرحمانه گروه متجاوز بالای مردم افغانستان، احساسات ملی مارا خدشه دارنمود و ملت غیور ما این حالت را تحمل نکرده و با امکانات نا چیز وقوه قلبی و ایمانی عمیق خویش با فورمل الهی، دست به قیام زده وبه زود ترین فرصت دامنه های مبارزه و قیام را در سراسر این سرزمین پهن نمودند و لکه ننگین زندگی و ناقضین حقوق بشری را از دامان این خاک پاک نمود و افتخاری بزرگی را در تارخ افغانستان خلق کرد.

رفتار خشین وافسار گریخته کمونیست ها امنیت روحی ، جانی و استقلال ملی مارا ترک بردار نمود تا اینکه ملت ما نیزدر مقابل بزرگترین قدرت وتسلیحات ایشان، پیروزی را به ارمغان آورد و تغییر شگرف وعظیمی را درتاریخ کشورما ایجاد نمودند.

  هشتم ثور، رشادت ها، شجاعتها و فداکاریهای آن دهقان قندهاری است که با بیل و چوب دستی اش در مقابل استکبار جهان به مبارزه پرداخت.

هشتم ثور آوردگان آن جوان غیور وعزیز بدخشی و بامیانی است که با پنجه شیرگونه خویش سخت از حلقوم ستمگر فشرد و تنش را ازقید حیات شرم آورش آزاد کرد.

   مجاهدین افغانستان خواب شرین را بر خودشان حرام کردند تا خواب و خیالات خام دشمنان این سرزمین را تلخ و نا گوار سازند.

آب رفته را به "جو" برگرداند، این حادثه گرچند با خونریزیها، شهادتها، استفاده جویی ها و نارسایی ها رو به رو بوده ولی آینده روشن را برای مردم ما به ارمغان آورد.

حال برما است که تا پیام خون شهدا را به خوبی دریافت کرده و عمیق فکر کنیم تا اهداف والای شهدای ما به کرسی های آرزو وامید شان بینشیند، وحدت و یکپارچگی ملت ما تحقق پیدا نمایند.

اما متاسفانه بعد ازان و تا امروز استفاده جویان و تعدادی از افراد ی هستند که با همان فور مل پیروزی بازی های جدیدی را بر ضد ارزشهای ملی، میهنی و دینی ما انجام می دهند و  در پشت القاب های دروغین خویش پنهان می شوند و گرگان وحدت طلبی و دینی ما هستند که لباس چوپان را پوشیده و طرفدارانی هم دارند که مایه هزاران بد بختی ملت ما شده و آنها جز خدمت کردن به منافع یک تعدادی مشخص و افراد نا بالغ، کاری ندارند و همیشه از کنار احساسات دینی، جهادی، میهنی و وحدت مردمی دور بوده که این یک خیانت بزرگ در حق خون شهدای افغانستان و مادران که از داغ جگر گوشه های شا ن تا هنوز خواب در چشمان ندارند و اشکی در بصر تمام کرده، می باشد.

نعش استقلال و استقلال طلبان را روی زمین گذاشتند و وجدان و عاطفه ایمانی خویش را دفن نمودند و دستی قرار گرفته که از آستین منافع دیگران علیه منافع ملت افغانستان بیرون می شود. در مغزهای خویش فرقه گرایی، برتری طلبی قومی، تجزیه طلبی، خون ریزی ملت مظلوم افغانستان را می پزند. گوشهای خودرا ازپیام  قیام مجاهدین که در آن منافع همه بود بستند، متاسفانه تعدادی بیشتری از اصحاب رسانه ای ما در پشت دیوار های شهر برای ادامه نفسهای دشمنان ما در آخور(آبخور) های شان استخوان  می ریزند و فرهنگ و اندیشه و برنامه های آنان را در قالب سریال، برنامه ای مخرب و ضد اخلاقی تبلیغ می کنند، و نفسهای وحدت و یکپارچگی و عفت و آبرومندی و دینداری ما را شکسته شکسته  و بریده می خواهند. چرا ارزشمندی های جهادی و از قربانیهای مردم ما و خون ملیونها جوان افغانستان یاد نمی کنند و دست مادر پیر و ضعیف شان گرفته نمی شود.

چرا امروز مادران مظلوم و ستمدیده که شوهر، پسر جوان و عزیز خودرا در جهاد از دست داده باید از طرف حکومت و مردم افغانستان قدر و عذت شوند حقوق شان پامال نشوند زمینهای که برای شان اختصاص داده شده غصپ نگردد ، از مهاجرتها بر گردانده شود، ولی متاسفانه یادی از این مادران نمی شود.

این افتخار مرهون زحمات و تلاش های مادرانی است که بزرگی ورشادت وقوت ایمانی را در وجود فرزندان خویش ایجاد نمود. پس ما خواهان تحقق هرچه بیشتر آرمانهای همین مادران هستیم که برای تحقق آنها فرزند و شوهر و سر پرست خویش را برای سپری نمودن میدان خونین جهاد فرستاد چه امروز این مادران میراث دار شهید باشند یا نباشند حق بزرگی در گردن مادارند، این مادران می خواهند که همه مردم افغانستان از یک پهلو بر خیزند و در کنار هم بنشینند و برای همدیگر حق و حقوقی قایل باشند.   

جوانا و دلبند های همین مادران بودند که  جان خودرا در طبق ایثار دراه وطن گذاشتن تا سرزمین عزت وآبرومند داشته باشیم، کوه پایه های بلند ما فریا گر شجاعت ودلاوری های قهرمانان ما باشند.

  تا ما بتوانیم از هر حلقومی بلند گوی بسازیم ودر صدها نقطه دنیا آواز بلند کنیم و تمام اقوام افغانستان را به برادری وبرابری و صلح امنیت دعوت نمائیم.

  ما امروز در کنار همدیگر می نشینیم بدور ازافکار طبقاتی ونژادی این کشور،  بدوراز زبان پرستی و منطقه گرایی و مذهب گرایی همدیگر را برادر وار در آغوش می گیریم ویک نظام ثابت را دراین سرزمین برقرار می نمائیم.

     تا وحدت ومشارکت ملی را دراین سرزمین تجربه نمائیم، نظام که ملت ما ومیهن ما آنرا خواسته باشد با همدیگر تا مین نمائیم ازادی و امنیت و صلح کشور ما دست رنج پدران ما و محصول خون شهیدان این سرزمین است  و شهیدان ما بهترین ممثل این بازی در تاریخ بوده است .

مادران دراستقلال و عذتمندی افغانستان سهم بزرگی دارند و آن اینکه از یک انسان عادی و با محدودیت های زندگی، بزرگتین قهرمانان و خدا جویان را تربیه کرد و هنگام جهاد مشوق شان بود تا نماز و توسل خودرا فراموش نکرده و به وعده های الهی و پیروزی حق باور داشته باشند، جگر گوشه های خویش را که ذکر نام آنان اولین کلام شان بود و رسیدن به فصل جوانی فرزندشان بزرگترین آرزویی شان و تحقق آرزوهای بی شمار در فرزند جوانش برای یک مادر نهفته بود ولی با همه این آرزو مندیها، مادران رشادت کردند جوانان خویش را برای عذتمندی و افتخار آفرینی به میدانهای گرگها و فرعون زمانه فرستادند و داغ آنها بر دل قبول کردند تا حق مارا از فرعون زمان پس بگیرند.

با این رشارت و قهرمانی، زنان مسلمان افغانستان پای خویش را در راه زنان صدر اسلام و بانوان بزرگ همچون خدیجه کبرا و فاطمه زهرا و حضرت زینب گذاشتند و پیروز شدند و باعث آفرینش این افتخار شکومندی تاریخی ماشدند.

اگر متوجه باشیم در هر تاریخ و برهه میهن ما، عقیده ما، فرهنگ ما و وحدت و برادری ما مورد هدف متجاوزین قراردارد و امروز بزرگتر از دیروز مسؤولیت داریم و نیازمندی فداکاری و رشادت مادران و خواهران این سرزمین هستیم که اول خودشان و بعد جوانان و فرزندان خویش را برای مبارزه با خرافات، بدعتها، دزدان کرامت انسانی، آماده نموده و بار دیگر افتخار آفرین شوند.

در هر عصری بدون رضایت و شجاعت و همت مادر، پروبال ما بسته است و هیچ کاری نخواهد توانستم. همان قسمی که در دوره های گذشته فرزندان تان را دعا کردید، قرآن بالای سری شان گرفتید، باعث قوت قلب شان شدید، امروز هم از بانوان شجاع و با ایمان این سرزمین امیدواری همکاری بیشتری را داریم تا بتوانیم مبارز خوبی علیه مشکلات جامعه امروزی خود باشیم و بار دیگر دشمن فرهنگی، دینی و زندگی خویش را نابود کنیم.

در نتیجه: ارزش های گذشته و ارزشمند را یکبار دیگر زنده کنیم، تا آنچه را به عنوان ارزشها ی فرهنگی داشتیم لای ورقهای تاریخ خاک نخورد، وحدت و یکدلی مردم افغانستان می تواند بزرگترین افتخارات تاریخی را به وجود بیاورد.

هشت ثور باز تاب حماسه ای است که به دلهای ما امید داده و ما به وحدت و یکپار چگی نزدیک می کند.

حول و یاری خداوند را در هیچ زمینه فراموش نکنیم وعده او تحقق می یابد.

والسلام علیکم ورحمت الله و برکاته