تغذیه ریشه ی قومی، تبعیض، بی عدالتی و بی کفایتی، در پوهنتونها، دیگر قابل تحمل نیست

پوهنتون ها و مراکز علمی، باید بیستری باشد برای پرورش و توسیعه ای افکار و اندیشه های علمی و مصلحتهای عمیق اجتماعی. در پوهنتوهنها آینده سازان یک مملکت رشد می یابد و جایی است که همه مردم به آن اعتماد می کنند. مردم از استادان توقع بلند بردن آگاهی فرزندان شان را دارند و بر این باورند که برای ساختن آینده جوانان شان تمام تلاش ها و دلسوزی ها صورت می گیرد. اما در افغانستان، متاسفانه پوهنتون به محل زدودن اندیشه های ملی و سکوب استعداد ها تبدیل شده است  که در محیط آن باید یک قشری خاص و افراد مشخص فرصت نفس کشیدن را داشته  و تعدادی هم در گذاره های خشم تبعیض جان می دهد. تعداد افراد بی درایت درامتداد رمز گونه خط تبعیض و بی عدالتی، ستون علمی را بر دوش دارند و کشتی نجات افغانستان را به سوی تبعیض و خود بینی های قومی و سمتی حرکت می دهند و دانشگاه را بساط مسموم و آلوده ی بی عدالتی، بی کفایتی و بی اعتمادی ساخته است . مسایل چون: تبعیض در بخش های متخلف آموزشی و قایل شدن امتیاز برای افراد خاصی، ایجاد تنش های قومی و زبانی و مذهبی، دامن زدن به جاسوسی و ایجاد بی نظمی ها، در خواست ها و توقعات بی مورد استادان از محصلین، عدم شایسته سالاری در انتخاب مدیران و استادان پوهنتونها؛ یاس و نا امیدی بزرگی را برای مردم به وجود آورده است.. تهدید، اخذ رشوه، تبعیض و بی درایتی و ضعف علمی بعضی از استادان و مدیران کلیدی در پوهنتون کابل،  – طرحی بزرگی است برای ایجاد فضای خفه قان استعداد ها و سد بزرگی است برای پیشرفت جوانان افغانستان. به طور مثال:  اگر سیستم آب رسانی یک ساختمانی یا سیستم برق رسانی آن در یک قسمت دچار مشکل شود و نا رسایی صورت گیرد، تمام بخشهای دیگری ساختمان نیز بی آب و برق خواهد شد. هر کس فکر می کند که با شکستن پایی یکدیگر، در رفتار خود سرعت به وجود می آورد، غلط فکر کرده است. با شکستن پای دیگران خود شان نیز به جایی نخواهند رسید.

بارها محصلین در اعتراض قانونی خویش، بدون در نظرداشت مسائل قومی و سیاسی، با زبان رسمی  و نرم"تحصن" مشکلات درونی دانشگاه ها را و رویه های شرم آور افراد و اشخاص مشخص را برای حکومت و جامعه بین الملل و حقوق بشر اعلام داشته و خواسته های خویش را طبق مصالح اجتماعی مطرح نموده است.

اکنون نیز چندین شبانه روز می شود که محصلین دانشکده ی علوم اجتماعی پوهنتون کابل دست به تحصن زده، تا اعلام کند که ادامه ی  تبعیض و فساد اخلاقی و ضعف مدیریتی در داشگاه ها برای آنان قابل تحمل نیست. دنیا و نهاد های حقوق بشر باید بفهمند که در دانشگاه های افغانستان تا چی اندازه تبعیض بیداد می کند و استعداد ها کشته می شود. اجرایی شدن عدالت و شایسته سالاری خواسته های مهم محصلین را تشکیل می دهد؛ خجالت آور است که دولت مردان و نهاد های اجرایی کشور در مقابل خواست های مشروع محصلین سکوت کرده اند. به گفته محصلین "دولت و مسئولین باید تلاش کند تا زمانیکه ما در مقابل این همه بی عدالتی و کار های خجالت آور شان زبان سخن را عوض نکرده ایم و تا حال با همین زبان قانونی سخن گفته ایم، باید مسیر تبعیض و نفاق افگنی را در پوهنتون کابل عوض کند و تعداد افرا د مشخص که در نقض حقوق یک عده افراد دست دارند و باعث ایجاد بی نظمی در محیط پوهنتون گردیده اند؛ از کار کشیده شود. مراعات نظام شهروندی برای همه لازم است و نباید هیچ کس پهلو عوض کند و بازبان خشونت و خودبینی با دیگران سخن گوید.

در سومین روز اعتصاب محصلین معترض؛ محصلین دانشگاه ها، جامعه مدنی افغانستان و حوزات علمیه کابل، با حرکت های حمایه وی خویش از اقدام محصلین دانشکده ی علوم اجتماعی اعلام حمایت کرده اند و این حرکت را  حربه ی بزرگی بر بدنه ی تبعیض و بی عدالتی می دانند، عبدالحمید ناطقی به نماینده گی از طلاب حوزات علمیه کابل گفت: "حرکت شما خط بطلان است بر پیمودن مسیر ظلم و تبعیض که در سیستم تحصیلی دانشگاه ها در کابل  که توسط یک عده افراد جریان دارد". عملکرد شما و زبانی را که شما برای بیان اوضاع جاری انتخاب کرده اید، نماد از شعور سیاسی شما است و نشان می دهد که شما، راه وحدت ملی را درکشور می پیمائید. ما طلاب و محصلین کابل از شما و حقوق تان حمایت می کنیم و در صورت ادامه بی توجهی مسئولین، مانیز دست به حرکت های مدنی و اعتصاب غذای خواهیم زد.