آسیب شناسی جامعه شیعی و راهکارهای برای حل مشکلات و چالشهای جامعه شیعی

موضوع: آسیب شناسی جامعه شیعی و راهکارهای بیرون رفت از چالشها

موضوعات:

الف: جایگاه شیعه در اسلام و نقش علما و طلاب حوزات در جامعه و چالشها و مشکلات

ب: مصاحبه با محترم حاجی جواد صالحی مدیر حوزه علمیه رسالت و عضو شورای علمای شیعه افغانستان.

در پایان هم نتیجه گیری موضوعات مورد بحث.

تاریخ: 1392/4/26

مقدمه

جامعه شیعی در افغانستان، مرکزی ترین نهاد تبلیغی اسلامی و اجتماعی است که حیاتی ترین بخش در جامعه محسوب می شوند. عالمان و روشن فکران شیعه، در ایجاد اصالت اندیشه و قانونگذاری در طراز اول و جایگاه اصلی و اساسی قرار دارند. عالمان و طلاب حوزات، مبارز واقعی با اندیشه های افراطی و انحرافی در بین مردم است و بر نامه های شان دور قرآن و سنت می چرخند.

با اینکه مردم افغانستان مذهبی ترین و دینمدار ترین ملتها در کشورهای اسلامی یافت گردیده و به همین جهت دشمن فرهنگ وتمدن ما از هر جهت این نهاد مقدس را مورد حمله قرار داده است که از جمله کوشش می کنند که همچون آب روان در نهاد و تصامیم علما و بزرگان جاری شده و مانع بعضی برنامه ها و حرکات عالمان دینی می شوند. دشمنان مسلمانان و جامعه شیعی  با راه اندازی برنامه های ضد ارزشی همانند ستاره افغان، بد حجابی و بی حجابی در نشرات بعضی تلویزیونها، به آتش کشیدن قرآن کریم، توهین به مسلمانان و... احساسات دینی مردم و علما را آزمایش می کند تا بداند  که تاچقدر در مدت ده سال گذشته تلاش شان علیه دینداران و عالمان دینی موثر واقع شده است.

بخش اول

آسیب های که متوجه جامعه شیعی گردیده است قرار ذیل می باشد

1 – دشمن در لباس دوست

دشمن روابط نیک و اعتماد مردم را نسبت به علما از طریق های مختلف امتحان می کند به طور مثال خودرا در لباس طلبه و عالم دین قرار داده و از داخل برنامه ها موجب حرکات مخالف اخلاق اسلامی می گردد، دشمن تلاش می کند که موثر ترین راه را برای نابود کردن و زیر سوال بردن جایگاه علمای دینی جامعه شیعی به کار ببرد و توطئه های بزرگی را بردامن عالمان دینی بر چسب بزنند. که این مسئله یکی از آسیب های جدی است که توسط دشمن در لباس دوست بر پیکر جامعه شیعی و عالمان و بزرگان شیعه وارد شده است. پس امیدوارم که ملت افغانستان و علمای کرام ما، دشمن فرهنگ و تمدن را شناخته و از موضع گیری های آنان با خبر باشند، چون حرکتهای فکری و اجتهادی عالمان دینی و رسالت مداران وحیانی، در درازای تاریخ بشریت گشاینده ای افقهای تازه برای مردم بوده و استمرار این حرکت الهی و انسانیت باعث زدودن مشکلات و فاجعه های بزرگ از زندگی انسان ها گردیده و خواهد گردید.

2 – عدم استقلالیت اقتصادی و فکری روحانیت در جامعه شیعی

    چیزی دیگری که بر رشد و بالندگی حوزات و محورهای اساسی شیعه ضرر وارد کرده است مسئله ی اقتصاد و زندگی است. عالم که از نظر اقتصادی مشکل داشته باشد نمی تواند آزادانه دیدگاه های شیعی را مطرح نموده و به طور جدی در امور تبلیغی بپردازد. وابستگی اقتصادی و فکری عالم شیعی ، آسیب بزرگی است که امروز متوجه جامعه شیعی می باشد. محدودیت های اقتصادی که علیه جامعه شیعی و علما وضع گردیده تاثیرات منفی بزرگی را به جا گذاشت و فعلا هم یکی از مشکلات بزرگ محسوب می شود. تنبلی و بیکاری و عدم سعی تلاش در امورات زندگی در دستورات دینی ما مزموم شمرده شده و طبق سیره و عملکرد بزرگان و پیشوایان دینی و مذهبی خویش ما به کار و تلاش در زندگی تشویق شده ایم. که نمونه آن کوشش و تلاش حضرت علی(ع) در امورات باغداری و زمینداری می باشد.

3 – عدم دسترسی حوزات علمیه شیعی به امکانات مدرن زمان

    استبداد و ظلم حاکم و تجربه دوره تلخ گذشته در افغانستان، حوزات علمیه را از دسترسی به امکانات گسترده ی زمان  باز داشته و بزرگان و عالمان و شخصیتهای مهم  را اسیر نمود و از بین برد. حوزات علمیه و بزرگان شیعی با یک اختناق و ظلم آشکار حکومت دست و پنجه نرم می کرد که آثار آن تا هنوز در جامعه  باقی مانده است. لازم است که عالمان دینی و بزرگان و مبلغین با ابزار ها و روشهای جدید و مدرن تبلیغی دسترسی داشته باشد و روشهای مطلوبی را جهت تبلیغ برنامه ها دینی   استفاده نمایند.

4 – فعالیت های مناسبت محور علما

    یکی دیگر از دلیل های که برنامه های تبلیغی و ساختاری عالمان دینی و طلاب در جامعه تاثیر گذاری کمتر داشته، مناسبت محور و وقفه ی بودن تبلیغات دینی و فرهنگی  آنان می باشد که در مناطق اطراف فقط در ایام محرم مردم می تواند به مسائل فرهنگی و دینی بیشتر دسترسی داشته باشند و فقط در ده روز محرم توسط علما و روحانیت تبلیغ می گردد. در شهرها و روستاها تا هنوز همین روند ادامه دارد و تبلیغ و کار کرد علما وقفه ی و مناسبت محور می باشد.

راهکارهای بیرون رفت از مشکلات و محدودیت های جامعه شیعی

1 - علما و مبلغین باید در فکر تغیر بدنه اصلی افکار جامعه باشند تا کارکردهای شان بیشتر موثر واقع شوند، در مدارس هم باید در نصاب درسی و روشهای تدریسی و وضعیت استادان توجه جدی صورت گیرد، تعامل و تداخل درسهای حوزه وی با درسهای مدرن روز و همچنان  ایجاد درسهای جانبی در حوزات ضروری می باشد.

2 - علما باید به عنوان استاد متون درسی مکاتب و دانشگاه جلب و جذب شوند. به جاست که این مدیریت کلان دینی و اجتماعی ما یعنی جامعه روحانیت باید از فرایندهای خوبی اجتماعی بر خور دارباشند، تلفیق حوزه با برنا مه های دانشگاهی و علم روز در کشورهای اسلامی نتیجه خوبی داده و از مزیت های زیادی بهره مند شده است.

3 – علمای شیعی  باید مورد ستاییش تاریخ قرار گیرند، باید به عنوان الگوی برای جامعه از سوی نهاد های مدنی و رسانه های معرفی شوند و در راستای بدر آمدن علما از شیوه سنتی و محدودیت های عالمان شیعی کمک صورت گیرد تا این ستون محکمتر و استوار تر گردد.

 4 – باید برنامه های تبلیغی و آگاهی دهی علما در شرایط تاریک امروز درازمدت باشد و به مدت زمان طولانی به آن پرداخته شود. می بینیم که ما در افغانستان در دهه محرم و چند روز محدود دیگر برنامه های تبلیغی ما آغاز می شود و آنهم بدون امکانات مدرن روز تبیلغ می شود باید این برنامه به خود نظم بگیرد و در اوقات منظم بر گزار شود. برنامه تبیلغ دین باید از لایه های مختلف و زاویه های متعددی برای اقشار مختلف  مردم ابلاغ شود، دین باید با برنامه های سیاسی در جامعه همراه شود تا برنامه های سیاسی ما نیز اصلاح گردد.

بخش دوم

مصاحبه با حجت الاسلام جواد صالحی در مورد مشکلات موجوده در جامعه شیعی

     طبق گفته حاجی محمد جواد صالحی مدیر حوزه علمیه رسالت و عضوشورای علمای شیعه افغانستان:" با توجه به بالندگی  جامعه می طلبد که کارشناسان تبلیغ مسائل فرهنگی را در قالب های گوناگون ارائه دهند و همچنین  با توجه به سنتی بودن جامعه دینی ما، تجربیات تبلیغات امور فرهنگی طبق مستوای گذشته نیز باید ادامه پیدا کند.  کارشناسان امور فرهنگی ارتباط بین قالب های نوین تبلیغ را با گذشته نیز متعادل سازند. که نسل جدید ما ارتباط ملموس خود را با نسل گذشته که ارزش های فراوانی را که در مساییل دینی دارا بودند برقرار نمایند. ارزشهای جهاد، شهادت، استقامت و جلوه های دینی که در پرتو آن ملت ما  در سطح جهان به عنوان افتخار آفرینان عرصه دین تبلور یافتند همچنان استوار بمانند"

مدیر حوزه علمیه رسالت از کمبودی ها نام برد و می گوید که در عرصه های تبلیغی کم و کاستی های وجود دارد.

صالحی:"بلی، اگرچه مبلغین درد کشیده در سخت ترین شرایط با احساس مسولیت دینی در تلاش هستند تا تاثیرگذاری  ارزشی و دینی را داشته باشند و به عنوان جلو داران عرصه نبرد با تهاجمات فرهنگی و ضد دینی حضور خود را تثبیت نمایند ولی کافی و وافی نبوده و فضاهای مختلفی کمبودات احساس می گردد. چندین دهه جنگ و کشمکش در افغانستان باعث گردید که مسائل تبلیغ  و ابزار فرهنگی جایگاه واقعی خود را بدست نیاورند و همچنین مبلغین دلسوز ما از امکانات فرهنگی، استفاده از دستاورهای تجرببات مبلغین توانمند و مهمتر این که تبلیغ در جامعه افغانستان با توجه به عنعنات افغانستان شیوه به خصوص خود را می طلبد"

از حاجی جواد صالحی د رمورد چاره سنجی ها و راهکار های بیرون رفت از مشکلات موجوده پرسیدیم که ایشان دید گاه خویش را چنین بیان نمود:" استفاده از تجربیات مبلغین توانمند، برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت خصوصا دوره های کاربردی -  ایجاد کانون های فرهنگی خصوصا فعال کردند کانون های فرهنگی مساجد -  چاپ کتاب های دینی با نگاه اخوت و برادری بین پیروان مذاهب -  اعزام مستمر مبلغین در حد توان. شناسایی چالشهای فرا روی جامعه دینی"

به  گفته آقای صالحی بیش از 5000 هزار سایت علیه مسلمانان و شیعیان تبلیغات دارد و صد ها کانال تلویزیونی برنامه های ضد ارزشی و شبه افگنی را به دسترس مردم قرار می دهد که قرائت های جدید و مختلف را از دین به وجود آورده است. که در نتیجه آن حساسیت های دینی و احساسات مذهبی مردم را ضعیف نموده است و گاها دیده می شود که محافل عروسی در روز شهادت ائمه گرفته می شود.

به نظر آقای صالحی همفکری و همسویی بین جوانان طلاب و دانشجو مهمترین راه برای بیرون رفت از چالشهای موجود در جامعه می باشد. و باید مشکلات و چالشها به خوبی تعریف شود و با همکاری یکدیگر آن را در جامععه حل و فصل نماید.

منبع مصاحبه: وبلاک آیینه – تاریخ مصاحبه 30/3/1391 تاریخ مطالعه در وبلاک: 1392/4/25 ساعت 8 شب.

نتیجه کلی: چالشها و مشکلات عدیده ی در جامعه شیعی دیده می شود که بجز با پشتکار و تلاش و همفکری مسئولین  و علما امکان پذیر نیست و حل نخواهد شد؛ باید از زاویه های مختلف مشکلات و چالشها مورد ارزیابی و تحقیق قرار گیرند و محقیقن و نویسنده های عزیز نیز روی این موضوع تاکید بیشتر داشته باشند.

درپایان، به امید شگوفایی حوزات علمیه، دانشمندان و روشنفکران اسلام هستم و امیدوارم که دست متجاوزین فرهنگی، اقتصادی، دینی و سیاسی از دامن مردم مسلمان افغانستان قطع و کوتاه شود تا دیگر به آتش نفاق، بی دینی، فقر و اختلافات نسوزیم.

دوهزارو چهارده هراسی و استعداد هراسی در افغانستان

نویسنده: داوود ناظری

موضوع: سیاسی (انتخابات دو هزارو چهارده) در افغانستان

موضوعات مورد بحث در این مقاله:

1 - چرا دو هزارو چهارده هراسی

2- دلایلی ترس مردم از دوهزارو چهارده چیست؟

3 - منابع مهم که امنیت مال  و جان را تهدید می کند کدام است؟

4 - اهمیت انتخابات و نتیجه گیری بحث

مقدمه

دوهزارو چهارده هراسی بالای ابعاد مختلف زندگی مردم افغانستان تاثیر منفی گذاشته و مردم بیشتراز اوضاع امنیتی و موجودیت گروه بنام طالبان در پشت مرزها و بعضی از نقاط کشور و خلاء قدرت در این سال در افغانستان ترس و وحشت دارند.

دست های پیدا و پنهان، از دوهزارو چهارده به عنوان یک بحران تعریف می کنند گویا که با کنار رفتن قدرتمندان و سیاست مداران کنونی افغانستان از حکومت، این کشور به حرج و مرج بزرگ گرفتار خواهد شد. اگر این تبلیغات زهر آگین برای مردم خنثا نشود و چهره کثیف خائینین که از دوهزارو چهارده برای بقای قدرت خویش ترسناک تعریف می کند برای مردم آشکار نشود بحران های بزرگی از دل این دوهزارو چهارده هراسی بیرون خواهد آمد و مردم افغانستان به یگ گسیست عظیمی سیاسی و اقتصادی مواجه خواهند شد. مردم افغانستان طبق چند دلیل عمده از دوهزارو چهارده ترس و وحشت دارند.

1 - وضعیت تاریخی مردم افغانستان؛ جریان تاریخ خدایان و تاریخ زورگویان در افغانستان مردم را از تمام عرصه های زندگی به خصوص مسئله ی سیاست به دور نگهداشته و مردم نمی توانند  که خودشان تاریخ سیاسی کشور را رقم بزند، به همین دلیل مردم  با یک دید غیر منطیقی و علمی نسبت به دوهزارو چهارده نگاه می کنند و از آن ترس دارند. افغانستان تا هنوز تاریخ سیاسی مردمی را تجربه نکرده و تا هنوزسیاست دراین کشور به شکل استبدادی و شخصی می باشد و شخص رئیس جمهور و اعضای بلند رتبه ای دولتی، در مسیر سیاست بازی و حفظ قدرت از هر نوع بازی های دروغین و فریبکاری ها با مردم دریغ نکرده و نخواهد کرد. وضعیت شکننده و مایوس کننده ی که در این کشور حاکم فرما گردیده و سیاهی معیار زندگی مردم شده و تباهی و بدبختی شایسته افتخار و کسی از همه بالاتر می نشیند که تعفن  و گند اش از همه بیشتر است. به همین خاطر نگرانی مردم از دوهزارو چهارده زیاد گردیده است.

2 - مردم در افغانستان در باره دو هزارو چهارده با یک دید غیر علمی و تفکر عمیق می نگرند و دیدگاه کارشناسانه ی در این زمینه وجود ندارد.  دستگاه حکومتی نیز از این خلاء استفاده کرده و ازدوهزارو چهارده به عنوان یک مقطع زمانی نابودی و تباهی تبلیغ می کنند و آن را  یک فریضه ی دشمنی و نابودی بین مردم تلقی کرده است و  به همین دلیل مردم نسبت به دوهزار چهارده اظهار نا امیدی می کنند و از آن ترس دارند. باید دیدگاه های درست و واقعی برای مردم بیان گردد و از دوهزارو چهارده به عنوان یک مقطع زمانی خیلی حساس و مهم تاریخی برای عموم مردم تعریف شود. باید قدم های خیانت خیانت کاران قلم گردد و قلم های که ذهن مردم را درگیر نا امنی و ویرانی می کند باید شکسته شود. باید کسانی که به عنوان سرکرده و بزرگ این کشور در آخور های اسیری و بردگی دیگران سرگذاشته اند از صفحه ی قدرت برکنار شود.

3 - دلیل سوم دوهزارو چهارده هراسی، گذشته تاریخی این کشور است زمان که شوروی از افغانستان بیرون رانده شد، کشور با یک هرج و مرج سیاسی مواجه گردید و جنگهاهی داخلی و ویرانیهای بزرگی به وجود آمد و حال مردم، خروج نیروهای آمریکایی را نیز با خروج نیرو های شوروی مقایسه می کنند که شاید افغانستان گام های را به عقبگرد تاریخی بردارد و بازهم مثل سابق دچار پیچیده گی اوضاع گردد.

در مجموع پیش بینی کردن اوضاع امنیتی و سیاسی افغانستان کار سختی است چون گروه ها و تنظیم های مختلف دراین کشور وجود دارد. عوامل مختلف در تاثیر گذاری روی اوضاع این کشور کار می کند و مخصوص نیروی که در ده سال حکومت کرزی به وجود امد که نمونه و الگوی از فساد اداری - حق تلفی - رشوه و ظلم بود و تا هنوز هم کوشش می کند که به هر نحوی مردم را در ادامه سیاست های خویش دل گرم سازد.

مردم افغانستان نباید توطئه های دروغین تعداد از افراد و اشخاص را نسبت به یک مقطع حساس تاریخی بپذیرند و نباید نسبت به ساختن یک سرنوشت حساس برای افغانستان غافل بمانند. حالا دیگر در فرهنگ افغانستان واژه های شکست و قوم پرستی و استبداد حذف گردیده و راه های مهم و تاثیر گذار بر زندگی مردم وجود دارد که باید تعریف شود. مهمترین راه های که آینده درخشان را برای مردم تضمین می کنند قرار ذیل می باشد.

الف- شناخت منابع تهدیدات امنیتی و سیاسی مردم افغانستان

اولین منبع تهدید وضعیت امنیتی گروه بنام طالبان است که تعداد از افراد مسلح و مخالف دولت که پیهم در نقاط مهم و حساس کشور دست به اعمال خرابکارانه می زنند و شخصیتهای مهم جهادی و مردمی را مورد هدف قرار می دهند.

دومین منبع که امنیت مردم را تهدید می کنند؛ سیاست گنگ و نا معلوم در داخل دستگاه حکومت در افغانستان است. این منبع خطرناک ترین و مهمترین منبع است که اوضاع سیاسی و امنیتی را با تهدید مواجه کرده و حامل پیام های خطرناک در آینده ی افغانستان می باشد. طرحهای گنگ و مفسید که در این کشور روی کار آمده و در متون حساس و مهم فعالیت های مردم جا خوش کرده قابل نگرانی می باشد. دوهزارو چهارده هراسی نیز بیشتر محصول همین دو منبع  می باشد که مردم ازآن احساس ترس و وحشت دارند.

مردم باید این دو منبع تهدیدات امنیتی کشور را بشناسند و در مقابل آنان به مبارزه همگانی بپردازند.

ب - موفق بودن برنامه انتقال امنیتی از نیروهای خارجی به نیروهای داخلی در افغانستان

برنامه انتقال امنیتی یکی از نمونه ها و گوشه های دوهزارو چهارده می باشد که تا حال تقریبا موفق بوده و ضریب های امنیتی در ولایات که پروسه انتقال عملی شده بالا رفته است. این خود آغاز دوهزارو چهارده است. دوهزارو چهارده کدام روز قیامتی خاص نیست از همین حالا شروع شده و بخشی ازآن هم سپری گردیده است. مردم افغانستان نباید منتظر یک مقطع زمانی خاص برای دو هزارو چهارده باشد، همین زمان ما دو هزارو چهارده را داریم تجربه می کنیم.

ج -  گفتگو با طلبانی ساخته شده

در افغانستان متاسفانه نزاع و جنگ و کشمکش ها بر سر ساختن هویت ملی است نه تنها مسئله سیاسی، چون دوران انقلاب هیچ نتیجه ی نداده است صلح و مصالحه تنها در منازعات سیاسی نتیجه بخش است، نه در زناع کنونی که در افغانستان وجود دارد.

 راه چاره این است که باید ساختار تدریجی و بحثهای علمی ایجاد شود و آهسته آهسته حرکتهای مدنیو مردمی به وجود آید. در عصر حاضر طالبان چیزی نیست و از طالبان فقط یک نام باقی مانده و دولت ازآن به عنوان ابزار استفاده می کند و می خواهند که از طالبان مخالفین فرضی و ابزاری بسازند و برای تحکیم سیاست خویش برای آنان در قطر دفتر باز کند و پروسه ی را تحت نام صلح ایجاد نماید. برای ازبین بردن رهبران سیاسی و مهم در افغانستان طالبان ابزار خوبی است. نمونه دیگر که حکومت در صدد ایجاد مشکلات ها در افغانستان است، سهمیه بندی نمودن امتحان کانکور بر اساس نفوس ولایات است، که این کار به معنای دست رد زدن به سینه جوانان و محصلین افغانستان است و نشان دهنده این است که دولت حتا ظرفیت و تحمل استعداد هارا نیز ندارند و نمی خواهند که حکومت مردمی شوند و هرکس بتواند برای آینده خویش فکرو تامل داشته باشند.

در تاریخ افغانستان و جهان ترس از استعداد جوانان آن کشور یک پدیده ی جدید است و اگر این طرح وزارت تحصیلات عالی مورد تائید پارمان قرار گیرد، شکاف های عمیق را دربین مردم افغانستان به وجود خواهد آورد.

هدف دولت از استفاده ابزاری از طالبان شاید این باشد که دستگاه فاسد حکومت هیچگاه مورد سوال قرار نگیرد که چرا رتبه ی اول را در فساد گرفته است، چرا کانکور سهمیه بندی می شود، چرا حرکات مدنی را با دروغ و نیرگ خفه می سازد، چرا سیاست را شخصی کرده است و چرا تقسیم بودجه ها به صورت مغرضانه و عدم توازن بین ملیتها اجرا می شود و ... طالبان را خود دولت بزرگ است و حتا می خواهد که واقعیت عینی به طالبان ببخشد و دوهزارو چهارده را نیز به عنوان یک بحران بزرگ جلوه دهد. حکومت برای ایجاد ترس و هراس مردم  طالبان را تقویه می کند، اسیران جنگی و انتحاری طالبان با پول و کمک دولت آزاد می شود. مسئولین برای اغفال مردم و ترس از ایجاد حکومتی دیگر در افغانستان و حفظ جایگاه خویش، فرضیه های مختلف و بحران های جداگانه را به وجود آورده است. ما مطئین هستیم که مصالحه با طالبانی ساخته شده، به زودی و خوبی نتیجه خواهد داد. پروسه صلح اصلا محتوا و ارزش ندارد.

د - توافق نامه ی امنیتی

مردم افغانستان دچار یک بحران فکری در مورد اوضاع امنیتی این کشور شده است. اگر دولت به این روند شرم آور تبلیغات و کمپاین انتخاباتی خود ادامه دهد و در فکر ایجاد اختلاف و تجزیه نمودن افغانستان باشد  و دوهزارو چهارده را به عنوان یک مقطع تاریخی خطرناک برای مردم جلوه دهد؛ مردم و نسل جدید گامی به عقب برخواهد داشت و آن وقت از افغانستان هیچ چیزی باقی نخواهد ماند. چون نسل جدید این کشور به جهانی شدن و شکستن مرزهای جغرافیایی فکر می کنند. امروز هیچ کس محکوم به محدوده ی جغرافیایی نیست و در جهانی شدن جغرافیا مطرح نیست. مردم عادی افغانستان در این کشور چیزی برای از دست دادن ندارند و بازهم بزرگترین ضررها متوجه بزرگان و قدرتمندان می شود که آنان هیچ وقت دست به تباهی افغانستان نخواهند زد. پس، دوهزارو چهارده هیچ جای نگرانی برای مردم نیست و آنچه که قابل نگرانی است برگزاری یک انتخابات شفاف و عادلانه است.

انتخابات بزرگترین مسئله ی آینده در افغانستان است که باید مردم به آن اهمیت بدهد، باید در انتخابات به یک رژیم که از قوم و مذهب فراتر فکرمی کند ، رای دهیم و رژیم مردمی و تاریخ مردمی را به وجود آوریم.

       

نتیجه و خلاصه مقاله:

  1 - دولت برای مقبولیت مسیر آینده ی خویش، از دوهزارو چهارده مردم را می ترساند و طالبان را به عنوان یک دشمن نیرومند و قوی برای مردم افغانستان تلقی می نماید.

2 - برنامه صلح که اصلا ماهیت ندارد به نتیجه قطعی خواهد رسید.

3  - انتخابات یک مسئله ی بسیار مهم و حیاتی برای مردم افغانستان می باشد.

ماه مبارک رمضان، فرصتی برای اصلاحات درونی یا افزایش فائیده کارو تجارت؟

امروز در آخرین روز شعبان قرار داشتیم و قمت ها کمی پائین تر بود در بازار کابل، هرکس می توانیست با کمی پولی که داشت به دهن دروازه دکان رفته و چیزی را بیع اندازی کند.
همین که یک روز مانده به روزه، قمت های همه چیز رفت بالا و سه برابر افزایش یافته است.
دلیل این بالا رفتن قمت ها درکجاست؟ شاید دکانداران فکر می کنند که مردم مجبور است که میوه بخرند، گوشت، روغن برنج و لوبیا و مواد اولیه را مجبور است که تهیه کنند و گرنه در این روزهای طولانی نمی شود که هم کار نمود و هم روزه گرفت.
به طور نمونه، یک دسته کاهو که پیش دکاندار از سه روز پیش مانده بود امروز از 5 افغانی به 15 افغانی رسیده بود گفتم چرا؟ گفت خبرنداری که ماه روزه رسیده؟
در این ماه همه باید در مسائل زندگی خویش اصلاحات به وجود بیاوریم و گرنه دهن بسته کردن تنها مخصوصی حیواناتی است که موقع کار در خرمن گندم و کاه را می خورند و صاحب خرمن دهنش را بسته می کند.
بازار مسلمانان - کار و تجارت مسلمانان و قول و عمل مسلمانان باید در این ماه اصلاح شود نه اینکه از رمضان سوئ استفاده کرده و خون مردم غریب را بچوشد و از قمت فروشی فغان مردم را به آسمان بکشد.
شاروالی کابل که در دیگر وقتها که خوب به داد دکانداران می رسد نمی دانم در این ماه روزه کجا می شود؟؟
دلیل دیگر قمت شدن مواد در بازار، سود کاسبین و دکانداران از فرصتها است.
در بعضی از قسمتهای برچی تازه برق آمده، دقیقا درهمانجاها قمت باد پکه و وسائل برقی دوبرابر بالا رفته است.
مردم ما در چه وضعی زندگی می کند دراین کشور مافیایی.
موضوع برنامه نوای نی امشب روی همین موضوع است که چرا قمت ها در بازار بدون کنترل به قسمی سرسام آور بالا رفته است؟
ساعت 09:20 از رادیو راه فردا - 91.9 اف ام
با میزبانی داوود ناظری

پیام مردم سرخجوی ولسوالی ورس ولایت بامیان به استاد حاجی محمد محقق رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان

      

دراین پیام که توسط داوود ناظری و ناطقی به نمایندگی از مردم سرخجوی خدمت استاد به خوانش گرفته شد، مردم حمایت و پشتیبانی سیاسی و فرهنگی خویش را از سیاست های کارا و موثر رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و رئیس کمسیون عدلی و قضایی مجلیس نمایندگان اعلام نموده، برای استاد طول عمر و صحت و سلامتی از دربار خداوند استدعا نموده و در ضمن مشکلات و چالیش های فراوان که مردم با آن سالها دست به گریبان است نیز درمتن این پیام به سمع استاد رسانیده شد و از ایشان خواهان توجه بیشتر به اوضاع مردم این منطقه شده است.

در مقابل استاد محقق نیز پیام مردم را استماع و برای مردم سرخجوی ولسوالی ورس آرزوی موفقیت و سر افرازی نمود و در مورد محرومیت ها و مشکلات مردم و بی توجهی حکومت در زمینه های مختلف با این مردم ابراز همدردی و با آنان اعلام کمک و همکاری نمود. همچنان به طور جداگانه مردم مناطق دور افتاده ولسوالی ورس به ریاست شبکه راه فردا خواهان فعال شدن نشرات شبکه راه فردا از طریق آنتن های محلی در این مناطق می باشد.

این در حالی است که بیشتر از دوهزار فامیل در قریه ی سرخجوی ولسوالی ورس زندگی می کند و مشکلات عدیده ی از قبیل متضرر شدن از دوره های خشکسالی،جنگهای داخلی، تخریب زمینهای زراعتی توسط آفات طبیعی و سیلاب های ویرانگر، از بین رفتن باغ ها و جنگل ها در زمان خشکسالی، حل و فصل نشدن منازعات و دعواهای حقوقی که بعضی آنها تقریبا از هفتاد سال بدینسو در ولسوالی ورس در جریان می باشد. بی توجهی مسئولین دولتی و حیف میل شدن بودجه های باز سازی در قسمت معارف و سرکها و پلچکها، عدم کلینیک و ضعف فعالیت بخش های صحی در این قریه از مشکلات عمده ی مردم این محل می باشد. مردم سرخجوی ولسوالی ورس با آنکه در عصر دموکراسی و صلح پیشگام بوده و در عرصه های انتخاباتی و ملی فعالانه شرکت می کند اما در اثربی توجهی مسئولین حکومتی در طول ده سال گذشته تمام مشکلات ایشان همچنان بر جای خود باقی است و اندک ترین توجه به مردم نشده است.