عاشورا، اوج مسؤلیت ها و شکوه بندگی

ویژه برنامه عاشورایی، شعرهای عاشورایی، نیاییش، فرصت ها، چالش ها، تعریف و جایگاه عاشورا در عرصه های مختلف اجتماعی، دستاورد عاشورا در جامعه افغانستان( ایجادشدن بانک خون، وحدت همه مسلمانان، آگاهی عامه و...) در ویژه برنامه ای رادیویی از رادیو راه فردا روی موج 91.9 اف ام هر صبح از ساعت شش و نیم و هرشب از ساعت هفت و نیم تقدیم شما می شود.
با احترام
داوودناظری

مباهله؛ جلوه ای سیاسی زنان در تاریخ اسلام

مباهله چیست؟ مباهله در لغت به معناي رهاكردن و به معنی برداشتن قید از چیزی می باشد. در اصطلاح، مباهله به معناي نفرين كردن دو نفر به يكديگر است و زمانی که در بيان حقيقت مسأله‌اي از دين، عقل و استدلال و آيات روشن الهي كارگر نمي‌افتد دو گروهي كه هر كدام نظر خود را دارند در محلي جمع مي‌شوند و به درگاه خداوند دعا و تضرع مي‌كنند تا خود حقيقت را آشكار و دروغگويان را رسوا سازد و مجازات كند.

جایگاه ارزشی آیه مباهله در اسلام

نخستین مسأله ای که اهمیت و جایگاه این آیه را در اسلام ثابت می سازد؛ این آیه نشانه روشن حقانیت و صدق رسالت نبی مکرم اسلام در امر تبلیغ و ارشاد مردم می باشد. چون ممکن نیست اگر کسی که در رابطه با ارتبا خود با خداوند(ج) ایمان قطعی نداشته باشد؛ وارد چنین میدان خطرناک سیاسی و اعتقادی گردد. به طور مسلم ورود به چنين ميداني بسيار خطرناک است، زيرا اگر نفرين به اجابت نرسد و اثري از مجازات مخالفان ظاهر نشود، نتيجه جز رسوايي دعوت کننده نخواهد داشت، و هيچ انسان عاقلي بدون اطمينان به نتيجه، قدم در اين ميدان نمي گذارد. و همچنان، روز مباهله در تاریخ اسلام،  به عنوان یک خاطره تاریخی و ارزشی، جلوه های ارزنده زنان را در عرصه سیاست به نمایش می گذارد و حقانیت نزول آیه مباهله را در شان رسول خدا(ص)، علی مرتضی(ع) فاطمه زهرا(س) امام حسن و امام حسین(ع) در روایات معتبر اهل سنت و شیعه ثابت می سازد. در عربستان و در دوران جاهلیت، زنان هیچ ارزش شخصیتی نداشت و از وجود آنهاهمیشه به عنوان کنیز و خدمتکار  استفاده می شد. زنان، در مسائل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و غیره حق دخالت و اظهارنظر نداشت. در چنین شرایطی كه دختران زنده به گور می شدند و کسی برای زنان در جامعه هیچ شخصیتی قائل نبودند. حضرت زهرا علیهاالسلام پا به عرصه هستی نهاد، رسول خدا(ص) خم شد و پیشانی حضرت زهرا را بوسید. همگان از این کار پیامبر به شدت در تعجب افتادند چون این عمل در برابر یک زن و آنهم توسط رسول خدا(ص) برای مردم آن زمان بسیار تعجب آور بود. از جانب دیگر این عمل نشاندهنده ارزش و اهمیت حضور زنان در عرصه سیاست می باشد. با این وجود، پی می بریم که حضور زنان در عرصه سیاسی در اسلام از جایگاه خاص و مهمی برخوردار است که رسول خدا، به همراه دخترش حضرت زهرا به مباهله می رود و به احترام او خم می شود و صورتش را می بوسد.

خلاصه جریان داستان مباهله

 زمانی که وقت مباهله فرا رسید؛ قبل ازانً پیامبر و نمایندگان نجران، توافق كرده بودند كه مراسم مباهله در نقطه ای خارج از شهر مدینه، در دامنه صحرا انجام بگیرد. اسقف مسیحی به نمایندگان نجران گفته بود در مراسم مباهله نگاه كنید، اگر محمد با فرزندان و خانواده اش برای مباهله آمد، از مباهله با او بترسید و اگر با یارانش آمد با او مباهله كنید، زیرا چیزی در بساط ندارد. پیامبراكرم(ص) به همراه حضرت علی، امام حسن و امام حسین و حضرت فاطمه علیهم السلام به سمت صحرا رفت. از آن سو نمایندگان نجران در حالی كه اسقف آنها پیشاپیش حركت می كرد به محل رسیدند. وقتی پیامبر را دید، از همراهان ایشان پرسید، كه به او گفتند: این پسرعمو و داماد او و محبوبترین خلق خدا نزد او است و این دو پسر، فرزندان دختر او از علی علیه السلام هستند و آن بانوی جوان، دخترش فاطمه علیها السلام است كه عزیزترین مردم نزد او، و نزدیك ترین افراد به قلب او است. به اسقف گفته شد كه برای مباهله قدم پیش گذار. اسقف گفت: نه، من مردی را می بینم كه نسبت به مباهله با كمال جرأت اقدام می كند و می ترسم راستگو باشد. من چهره هایی را می بینم كه هرگاه دست به دعا بلند كنند و از درگاه الهی بخواهند كه بزرگترین كوهها را از جای بركند، فوراً اینطور خواهد شد. بنابراین، هرگز صحیح نیست ما با این افراد مباهله نماییم. زیرا بعید نیست كه همه ما نابود شویم، و ممكن است دامنه عذاب گسترش پیدا كند، و همه مسیحیان جهان را بگیرد و در روی زمین حتی یك مسیحی باقی نماند. نمایندگان نجران وقتی كه دیدند پیامبراكرم(ص) نزدیكان و عزیزان خود را برای مباهله به همراه آورده است، دریافتند كه رسول الله(ص) به دعوت و دعای خود اعتقاد راسخ دارد، والا یك فرد مردد، عزیزان خود را در معرض بلای آسمانی و عذاب الهی قرار نمی دهد.

سندآیه مباهله در منابع شیعه و سنی

آيه 61، سوره آل عمران را آيه مباهله گويند: فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَى الْكاذِبينَ؛ هر گاه بعد از علم و دانشي که (درباره مسيح) به تو رسيده (باز) کساني با تو به بحث و ستيز برخيزند به آنها بگو: بيائيد ما فرزندان خود را دعوت مي کنيم و شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را فرا مي خوانيم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت مي کنيم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله کنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار مي دهيم. با مراجعه به مساند و منابع اهل تسنن، دیده می شود كه قضیه تاریخی مباهله مربوط به پیامبراكرم، حضرت علی، حسنین و حضرت زهرا علیهم السلام بوده و به عنوان بزرگترین خاطره تاریخی اسلام، حضور ارزشمند زنان را در عرصه اجتماع به اثبات می رساند. اکثریت حدیث نگاران شیعه و سنی در باره حقانیت آیه مباهله در حق اهلبیت رسول خدا(ص) تصریح کرده اند و نوشته اند که این آیه در باره رسول خدا و اهلبیتش(حسن و حسین(ع) و فاطمه زهرا(س) و حضرت علی (ع) نازل شده است. " قاضی نورالله شوشتری" در جلد سوم از كتاب نفیس" احقاق الحق" طبع جدید صحفه 46 چنین می گوید: " مفسران در این مسئله اتفاق نظر دارند كه " ابناء نا" در آیه فوق اشاره به حسن و حسین علیهماالسلام و " نساء نا" اشاره به فاطمه علیهاالسلام و" انفسنا" اشاره به علی علیه السلام است. علاوه بر این، در حدود شصت  نفر از بزرگان اهل سنت تصریح نموده اند که آیه مباهله درباره اهل بیت علیهم السلام نازل شده است و نام آنها و مشخصات كتب آنها را از صفحه 46 تا  76 در کتاب نفیس به طور مفصل ذکر شده است. مسلم بن حجاج نیشابوری" صاحب " صحیح" معروف كه از كتب شش گانه مورد اعتماد اهل سنت است. در جلد 7 صفحه 120. " احمد بن حنبل" در كتاب " مسند" جلد1، صفحه 185. " طبری" در تفسیر معروفش در ذیل همین آیه، جلد سوم، صفحه 192. حاكم" در كتاب " مستدرك" جلد سوم، صفحه 150. زمخشری" در تفسیر" كشاف" جلد1، صفحه 193. از شخصیت ها و محدثین و عالمان بزرگ اهل سنت هست که در کتاب های معتبر خود، در باره حقانیت آیه مباله در حق رسول خدا(ص) و اهلبیتش تصریح کرده اند.

تصریح شان نزول آیه مباهله در حق اهلبیت رسول خدا(ص) در روایات اهل تشیع: در بحارالانوار، ج 35، ص 237، حدیث 1 و ص 241، حدیث 2 - امالی صدوق، ص 155 و مناقب، ج 2، ص 124 حقانیت شان نزول این آیه ذکر شده است.

خلاصه: روز مباهله و آیه مربوط به  آن، یکی از بزرگترین رُخدادهای جهان اسلام است که هم حقانیت رسالت رسول خدا(ص) را ثابت می سازد و از سوی دیگر مسآله رهبربیت در جهان اسلام را روشن می کند. از جانب دیگر خداوند(ج) با نزول آیه مباهله باردیگر، ارزش و اهمیت جایگاه اهلبیت رسول خدا(ص) را به مسلمانان ثابت می سازد. همچنان جایگاه ارزشی زنان در عرصه سیاست نیز در این آیه با  احترام  کردن رسول خدا(ص) به دخترش به اثبات می رسد.

غدیر خم

چکیده

هجدهم ذی الحجه، دستان سخاوتمندموج غدیر، گوهرگران قیمتی را به ساحل نشینان تقدیم کرده است. اکمال دین، نعمت فراوان خداوند(ج) به بندگانش، تعیین رهبری در اسلام بعد از پیامبر، تقویت اتحاد و برادری مسلمانان در این روز، به نتیجه رسیدن تلاش همه پیامبران خداوند(ج) در واقعه غدیر، از دانه‎های گران قیمتی است که خداوند به بندگانش عنایت کرده است. روزه گرفتن، نماز مخصوص غدیر، بستن عقد برادری‎بین مسلمانان، اطعام مومنین، زیارت بزرگان، دوستان، خانواده و اهل قبور ، تهنیت و تبریک گفتن و هدیه دادن از آداب عید سعید غدیر می‎باشد. عید غدیر چون ماهی است در بین دیگر اعیاد مسلمانان و از آن به عنوان بزرگترین عید یادگردیده است. در کتاب های اهل سنت نیز روایات زیادی در باره غدیر ذکر شده است که ازان جمله: عن زیاد بن أبی زیاد:سمعت علی‎بن أبی طالب رضی الله عنه ینشد الناس فقال: أنشد الله رجلا مسلما سمع رسول الله صلی الله علیه وسلم یقول یوم غدیر خم ما قال فقام اثنا عشر بدریاً فشهدوا(مسند احمد بن حنبل(2/75)

گرچند سخن گفتن از عشق، از سرزمین سبز، از جبل نور، از شهرشهامت و تقدیر، از اولین مسلمانی، ازکسی که جان را چه زیبا در بستر دوست جان فشانی کرد، سخت است اما به اندازه قطره‎ای از دریای‎بی کران رحمت الهی نسبت به بندگانش در واقعه غدیر خواهم گفت. عیدغدیر از زوایای گوناگون و جهات مختلف، دارای درخشندگی و تلألؤ خاصی در تاریخ اسلام است. کمتر حادثه تاریخی را می‌توان یافت که از لحاظ سند، اطمینان از اصل وقوع، کثرت راویان و اعتماد بزرگان و علمای مسلمین، قوت و استحکامی نظیر این رویداد مهم را دارا باشد. چون راویان حدیث غدیر از خاندان رسول خدا(ص) حضرت علی(ع) ، فاطمه زهرا(س) امام حسن و امام حسین(ع) شروع گردیده و تا 110 تن از اصحاب رسول خدا(ص)  می رسد. پیامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد(ص) بعد از سال‎ها تلاش و فداکاری ها، از جانب خداوند (ج) مامور شدکه دین را تکمیل سازد و پیام خداوند را به عنوان آخرین ماموریت خویش به مسلمانان ابلاغ کند. تا بعد از پیامبر(ص) نیز، دین اسلام  از منبع علم الهی تقویت و آبیاری گردد. پیامبر نمی توانست مسؤلیت به آن بزرگی و پُراهمیت را بعد از خود بی سرنوشت بگذارد و دستاوردهای یک عمر تلاش و زحمت خودرا بر باد دهد.

در هجدهم ماه ذی الحجه در هنگام نیمه روز و آفتاب داغ، گروه انبوه از مسلمانان و حاجیان که از حج برگشته بودند که تاریخ، تعداد آنها را بیشتر از هفتادهزار نفر ذکرکرده است. پیامبر بعد از اداکردن نماز ظهر با گلوی خسته از گذر سال‏ها، رنج‎ها، تلاش‎ها و دیدن مشکلات و سختی های فراوان، در جمع انبوه از حاجیان، آخرین پیام وحی و تکمیل کننده دین خدارا ابلاغ فرمود و علی مرتضی را به عنوان امام و رهبر مسلمانان اعلان کرد. رسول خدا(ص) در بخش سوم خطبه خود به صراحت می فرماید: هان ای مردم بدانید که این آیه در باره اوست و اطاعت اورا برهمه مرم لازم دانسته است.آخرین بار است که من در این جمع به پا ایستاده ام، پس از من به فرمان پروردیگار، علی ولی و صاحب اختیار و امام شماست. آنگاه امامت در فرزندان من از نسل علی خواهد بود و این قانون تا برپایی رستاخیز که خدا و رسول اورا دیدار کند دوام دارد.

 انجام بعضی اعمال مستحبی در روز عید سعید غدیر بسیار ثواب دارد که این اعمال عبارت است از:

1 – روزه گرفتن. در برخی از روایات وارد شده که روزه گرفتن یک مسلمان در روز عید غدیر، برابر با كفاره شصت سال گناه است و در خبرى است كه برابر است با روزه عمر دنيا و معادل است با صد حج و صد عمره. این روایت در (مفاتح الجنان، عباس قمی، ناشر فزیکی اسوه،) ذکر شده است. عبادت و بندگی، زنده نگهداشتن با مناجات و دعا، توبه و استغفار یکی از آداب روز عید غدیر می‎باشد.

2 – بستن عقد اخوت: از دیگر اعمال این روز پیمان برادری میان مؤمنین است. مستحب است برادران و خواهران ایمانی در این روز عقدی را بین خود برقرار سازند که مفاد آن اخوّت و همدلی در دنیا و دستگیری از هم‎دیگر در آخرت است. عقد اخوت یا برادری ‎به شکل ذیل انجام می‎شود: يكى از دو نفر دست راست خود را بر دست راست ديگرى مى‏گذارد و مى‏گويد: و اخيتك فى الله و صافيتك فى الله و صافحتك فى الله و عادهت الله و ملائكته و رسله و انبيائه و الائمة المعصومين(ع) على أنى إن كنت من اهل الجنة و الشفاعة و أذن لى بأن أدخل الجنة لا ادخلها الا و أنت معى. یعنی‎با تو در راه خدا برادر مى‏شوم؛ با تو در راه خدا راه صفا و صميميت در پيش مى‏گيرم؛ با تو در راه خدا دست مى‏دهم و با خدا، ملايكه، كتابها، فرستادگان و پيامبرانش و ائمه معصومين(ع) عهد مى‏بندم كه اگر از اهل بهشت و شفاعت شده، اجازه ورود به بهشت يافتم، داخل آن نشوم مگر آنكه تو با من همراه شوى. آنگاه ديگرى مى‏گويد: قبلت؛ يعنى، قبول كردم. سپس مى‏گويد: اسقطت عنك جميع حقوق الاخوة ما خلا الشفاعة و الدعاء و الزيارة؛ جز شفاعت و دعا و زيارت، همه حقوق برادرى را ساقط كردم.

3 – اطعام نمودن: در روز عید غدیر، مهمانی کردن، اطعام نمودن برادران با ایمان، احترام مهمان و پذیرایی خوب، از ویژگی‎های آن می‎باشد. مهمان نوازی در این روز از عباداتی است که رضایت خداوند(ج) را به دنبال دارد.

4 – احسان و نیکی کردن: نیکی کردن به والدین، برادر و خواهر، دیدو بازدید از اقوام و خویشان، از اعمال بسیار پسندیده در روز عید غدیراست. در این روز هر وقتی که برادر مومن را ملاقات کردید باید تهنیت گفت و حمد خداوند را به جا آورد. هدیه دادن در ا ین روز یکی از آداب عید غدیر است؛ امام على(ع) فرمود: هبو ـ أو هيئوا ـ لاخوانكم و عيالكم عن فضله؛ از آنچه خداى متعال بر شما ارزانى داشته، به خانواده و برادرانتان ببخشيد.( بحارالانوار، ج 97، ص .119)  در جای دیگر نیز امام على(ع) فرمود: إذا تلاقيتم فتصافحوا بالتسليم؛ (مصباح المتهجد، ص 702؛ المراقبات، ص .256) وقتى در روز غدير يكديگر را ملاقات كرديد به‎هم دست بدهيد و سلام كنيد.

5 – نماز عید غدیر: نيم ساعت پيش از ظهر غدير، دو ركعت نماز مستحب است. در هر ركعت بعد از حمد، سوره‏هاى توحيد، قدر و آيةالكرسى ده بار خوانده مى‏شود. امید که مسلمانان و به خصوص شعیان علی(ع) نماز عید سعید غدیر را به جا آورند.

6 - توسعه زندگى: در روز عید غدیر، باید همه چهره‎های زندگی خودرا عوض کند و با رفتارهای سخاوتمندانه و انفاق در راه خداوند(ج) و عیدی دادن به دیگران، آنرا بیارایند تا همه از رایحه دل انگیز عدی‎برخوردار شوند. امام رضا(ع)فرمود: هو اليوم الذى يزيد الله فى مال من عبدالله و وسع على عياله و نفسه و اخوانه. روز غدير روزى است كه خداى متعال در مال كسى كه خدا را عبادت كند و بر خانواده، خويشتن و برادران ايمانى‏اش توسعه دهد فزونى پديد مى‏آورد. (المراقبات، ص 260)

نتیجه

کلام رسول اکرم(ص) از نص کلام الهی سرچشمه می گیرد و دور از هوا و هوس برای مردم ابلاغ می‎شود. طبق احادث فراوان در منابع شیعه و اهل سنت، به طور صریح، رسول خدا(ص) در روز عید غدیر بین هزاران مؤمن برگشته از خانه خدا، به امر خداوند(ج) علی ابن ابی طالب را به عنوان جانشین و رهبر مسلمانان اعلام کرد و از همه برای آنحضرت بیعت گرفت. لذا، روز عید غدیر، بزرگترین عید در بین اعیاد اسلامی می‎باشد و از اهمیت خاص برخوردار است. در این روز یک بار دیگر مؤمنین به رفتار و آداب نیکو صفارش شده و اخلاقیات اسلامی‎به آنان تذکر داده شده است. دعا، نماز، عیدی دادن، دیدو بازدید، زیارت، توسعه زندگی، احسان کردن، نماز عید، روزه گرفتن، بخشش کردن، بخشیدن، بستن پیمان برادری و ... از جمله مستحبات و اعمال روز عید غدیر می‎باشد.

اعدام، آثار و نتایج آن در جامعه

واژه اعدام یک کلمه عربی است و در فرهنگ‎های فارسی معین و منتهی الارب به معنی نیست گردانیدن، کشتن، نابود کردن و سلب حیات شخص مجرم توسط دولت آمده است. در اصطلاح، اعدام عبارت است از قتل عمدی دولت ها، سران و رهبران مذهبی و آیینی که برای‎برقراری نظم عامه، برای تطبیق قوانین اسلامی در جامعه و برای ادامه حیات انسان‎ها اجرا می‎گردد. در طول تاریخ اسلام، دولت ها و حکومت‎های اسلامی‎برای عبرت گرفتن مردم و ترسانیدن دزدان و مغروران که قصد خیانت، قتل و غارت در سردارند را، به صورت علنی و پیش چشم مردم توسط سنگسار، به دار آویختن، کشتن و زیردیوار کردن، اعدام کرده اند.

تاریخچه‎ای اعدام، به دوره های قبل از اسلام نیز بر می‎گردد که ادیان مختلف از جمله زرتشت، دین یهود و دین مسیح، در کشورهای: بابل، ژاپن و پارس مجرمین  را به جرم‎های مختلف توسط انواع و اقسام اعدام مجازات می کردند.([i])

دین اسلام برای تطبیق قوانین و مقرارت در جامعه، برای جلوگیری از سرپیچی ها، توبیخ مجرمین و متجاوزین و ایجاد نظم در جامعه و به وجود آوردن رفاه مردم، اعدام را  یک مسأله ضروری و لازم می داند. خداوند(ج) در قرآن عظیم الشان در سوره نور آیه 2 تاکید می کند که اعدام باید علنی اجرا گردد تا درس عبرت برای همگان و باعث ترس مجرمین در جامعه شود: «ولکم فی القصاص حیائ یا اولی الالباب لعلکم تتقون» (و برای‎شما در حکم قصاص حیات، زندگی است برای صاحبان عقول، تا باشد که شما از قتل بپرهیزید.) طبق دستور خداوند(ج) حکم اعدام قطعاً یکی از مجازات‌ موردنیاز در جامعه بوده و علنی‎بودن آن یکی از شرط‎های اجرایی‎شدن آن می‎باشد. چون اعدام برای ادامه حیات مردم و زنده ماندن قانون در یک کشور وضع شده و هرقدر که به اطلاع مردم رسانیده شود، به همان اندازه میزان تاثیرگذاری آن بیشتر می‎گردد. اعدام در حقوق اسلامی‎به سه بخش تقسیم شده است: اعدام قصاصی: این اعدام در موارد قتل عمد اجرا می‎شود. اعدام حدی: این نوع از اعدام مجازات مرگی است که از طرف شارع مقدس تعیین شده و نمی توان آن را به کمتر از مرگ مجرم تقلیل داد که شامل جرایم جنسی، جرایم علیه دین و تکرار جرایم را شامل می‎شود. اعدام تعذیری: نوع سوم اعدام، از طرف شارع تعیین می‎گردد که توسط عالمان شیعه و اهل سنت پذیرفته شده و بنا به مصلحت یک جامعه و کشور و طبق دستور حاکم اجرا می‎گردد. ([ii])

 آثار اعدام در جامعه چیست؟

اعدام به منظور باز داشتن مجرمین از انجام مقاصد شان در جامعه می‎باشد و اجرایی‎شدن آن به طور علنی، از آثار و نتایج خوبی‎بر خوردار می‎باشد که از جمله:

1 – ترس مجرمین: اعدام، دارای‎بیشترین و مؤثرترین نقش باز دارنده افرادِ مجرم بالقوه است که ممکن یک فرد مجرم فکر خیانت و جرم را در آینده در سربپروراند و یا حیات کسانی را سلب کند که توسط اعدام مجرم دیگر، از تصمیم خود بر می‎گردد و خلع سلاح می‎شود. هدف از اعدام یک شخص مجرم در اسلام، اصلاح نمودن ده‎ها مجرم دیگر است که قصد دارد جامعه را نا امن ساخته و حادثه خلق کند. ارعاب مجرمین تقاضا می کند که اعدام باید در پیش چشم مردم صورت گیرد تا تاثیرگذاری آن بیشتر گردد. چون هر صاحب شعور و عقلی جان خودرا از همه چیز بیشتر دوست دارد و نمی خواهد که با مرتکب شدن جرم، جان خودرا از دست دهد و در پیش چشم همه اعدام شود. اما متاسفانه در افغانستان مجرمین اعدام گردید ولی کسی آن را ندیده است و مردم مشکوک اند که آیا اعدام صورت گرفته یا مجرمین آزاد شده است؟ این نوع اعدام متاسفانه از هیچ اثری سازنده در آینده برخوردار نیست و در قانون اسلام نیز از اعدام پنهانی چیزی ذکر نشده است. حکومت باید در جلو دوربین رسانه ها و مردم این مجرمین را اعدام می کرد تا درس عبرتی می‎شد برای دیگر مجرمین و قاتلین.

2 – اجرای عدالت: یکی دیگر از فلسفه اعدام، اجرای عدالت است. مجرمی که با سنگدلی و قساوت، جان فرد دیگری را گرفته، اعدام، تنها مجازاتی است که با توسل به آن می‌توان امیدوار بودکه عدالت اجرا گردیده است چرا که در این صورت مجرم به عنوان کفاره گناه همان چیزی را از دست می‌دهد که از دیگری سلب نموده است. بنا براین به نظر آنها مجازات اشخاص قسی القلب که با خشونت تمام مرتکب قتل می‌شوند، مطابق با مفهوم عدالت است. زیرا با اهمیت جرم و گناه، مجرم واستحقاق او به چنین کیفری مطابقت دارد. منبع (اردبیلی، محمد علی. حقوق جزای عمومی. ج 2، تهران: میزان، چاپ 13، 1385) شرف و مقام انسانی هر فرد، وقتی محترم است که از جایگاه انسانی خود تنزل نکند. کسی که به جان و آزادی دیگری وقعی ننهد و حق حیات وی را سلب کند، خود نیز شایسته دوست داشتن نیست و باید مجازات گردد.

3 – تامین امنیت: اعدام مؤثرترین وسیله برای تامین امنیت در جامعه است و مردم را از خطرهای احتمالی و حملات دزدان و قاتلان در امان می سازد. از جانب دیگر با اجرایی‎شدن اعدام، مجرمین و قاتلین از جامعه کم می‎شود و سردسته های آنها از بین می رود. در قید حیات بودن مجرمین و قاتلین خطرناک همیشه جامعه را نا امن ساخته و آزادی آنان باعث ترس و وحشت مردم می‎گردد.

4 – تسکین افکار عمومی: اعدام جنایت کاران و کسانی که مرتکب به وجود آوردن مصیبت علیه یک خانواده و یک جامعه گردیده، اگر از سوی حکومت اعدام شود، قلب مصیبت دیده گان تسکین می‎شود. با اعدام مجرمین حس انتقام جویی و اختلاف از بین مردم رخت می‎بندد و نفرت و انزجار کاهش پیدا می کند. در حادثه پغمان که همه ملت از جنایت که صورت گرفته بود، متاثرشده بود و از دولت خواهان مجازات عاملان آن گردیده بود. اما حکومت به صورت پنهانی و دور از نظر مردم قاتلان و دزدان را اعدام کرده اند و این اعدام نتوانسته که باعث تسکین اذهان عمومی‎شود.

5 – احترام گذاشتن به حیات انسان‎ها: یکی دیگراز آثار اعدام این است که در یک جامعه به حیات مردم احترام گذاشته می‎شود چون کسانی که به خون مردم احترام نکرده و باعث قتل آنان گردیده، توسط دولت اعدام می‎شود که دیگر کسی جرآت نمی تواند به حیات انسان ها بی احترامی کند و مردم را از بین ببرد.

نتیجه گیری

در فرجام مقاله به این نتیجه می رسیم که فلسفه اعدام در اسلام، به منظور جلوگیری از بروز نا امنی، خشونت، قتل و دزدی می‎باشد. اعدام شخص مجرم به صورت علنی و آشکار باعث تامین امنیت در جامعه، از بین رفتن سردسته های مجرمین، تسکین افکار مصیبت دیده گان، احترام گذاشتن به حیات انسان ها و اجرایی‎شدن عدالت می‎باشد. ترس مجرمین و منصرف شدن از تصمیم قتل و خیانت انسان‎ها در آینده، از مهمترین آثار و نتایج اعدام ذکر شده است. حکومت جدید افغانستان باید سردسته آدم ربایان و عاملین قضیه پغمان را در حضور رسانه ها و پیش چشم مردم اعدام می کرد تا بالای تامین امنیت، تسکین اذهان عمومی اثرگذار واقع می‎شد.

منابع و مؤاخذ:

---

[i]ناصر زاده، هوشنگ. اعلامیه‌‌های حقوق بشر. تهران: مؤسسه جهاد دانشگاهی. چاپ اول، 1372.1 -

2 - رضا، محمد رشید. تفسیر القرآن کریم. بیروت: دارالفکر، ج2، 1993