استاد ناکام است نه محصل یا شاگیرد:

درپوهنتون ومکاتیب افغانستان ، تنها ناکام ماندن محصلین وشاگردان مورد بحث است ومطرح میگردد.
اصلآ مهم نیست که آیا دراین عرصه مهم وحیاتی معلمین واستادان بر رسی می شود که آ یا توانای علمی و تفهیم درست درس را دارد دارد یانه ، آیا توانای دارد که صنف را بخوبی کنترل کند ونصاب درسی را تکمیل کند یانه .
ولی اولین بار دردانشگاه که مادرس می خوانیم ، فورمه های ارض یابی استادان را که با ذکرموضوع درس نام وتخلص استاد ، گزینه های عالی ، خوب ، متوسط ، ضعیف که درمجموع توانای های استاد را در زمینه های زیل مورد بر رسی قرار میدهد ،
توانای تدریس ، رویش تدریس ، استفاده از وسائل صنفی ومواد درسی ، وضعیت ظاهری ، اخلا ق ، جمع بندی مطالیب ،
آراسته گی ظاهری ، حضور به موقع ، ادائ حرکات وتوانی علمی .
اما برای اولین بار امروز یکی از استادان ما که نتیجه فرم ارض یابی شان منفی بود از ناکام ماند وحق تدریس رادیگر ندارد، بعضی موارد که فرم ارض یابی استاد کمتر نقاط ضعف دارد برای شان تزکر داده می شود .
دردانشگاه ناکامی محصل خیلی کمتر از استاد است ، استاد نهایت زحمت را می کشد تا محصلین رضایت داشته باشد ودرس را بفهمد.