آوای دل

ناتوانم ازفراقش همدم ویارم کجاست؟
خسته وافسرده حالم آن پرستارم کجاست؟
دل شکسته درسکوتم هرزمان با یاد او
وای مردم آن طبیب قلب بیمارم کجاست؟
نو بهار زندگی اکنون شده همچون خزان
ضعف گشتم آنچنان ، پاینده بیدارم کجاست؟
آه ! تقدیرم بمن بنمود ظلم بی عدد
نیست یارو یاوری آن یار غمخوارم کجاست؟
نیست دیگرهمدم همراز دل دار دلم
پس همان زیبا رخ جانانه دلدارم کجاست؟
دربهاران قلب من گشته خزان دردها
آن بهار زندگی یار وفادارم کجاست؟