عملکرد ورفتار وآداب زندگی این چهره موفق تاریخی ، تاریخ مارا دگر گون کرد.
ستم ، انحصار طلبی ، امتیاز طلبی را محکوم کرد وازحلق خلق که اهانت شده بود سخن گفت.
اونه تنها وژدان سیاسی بلکه وژدان عاطفی هرانسان را درکشور ما مورد سوال قرار داد.
مزایای این سوال را مطرح کرد که آیا در روی زمین باید طبقه از انسانها حق زندگی کردن را دارد یانه؟ آیا ازکرامتهای انسانی برخوردارباید باشد یانه؟
این چهره تاریخی ازتاریخی یاد کرد که درآن انسانهای مظلوم وطبقه خاص زیر ساطورستم تکه تکه شده اند.
او ازچشمان سخن گفت که از حدقه ها بیرون آمدند وزیب دسترخان حاکمان مستبید وجبار شده اند.
او ازبرده های یاد می کرد وحامی کسانی بود که ازافغانستان تا هند وچین به فروش می رسید.
او بردگی وغلامی انسانها را درمقابل پول وظلم محکوم کرد به ستم طعنه زد وازکله های سخن گفت که دیوار های شهر باآنها آبادمی شد ودرپایه های منار زمین به جای سنگ دفن می گردید وبه اندازه سنگ ارزش نداشت.
او از انسانهای سخن گفت که توسط دژخیمان – ظالمان ودنیا طلبان به مغاره های کوه رانده شده بود تاصدهاسال ازتمدن وفرهنگ دور باشد با آب نا آشنا شود.
اینشخص نقطه اتصال تاریخ است (مزاری بزرگ)
او دربین دوخط قرار گرفت که کاملا متفاوت بود.
آنسوی خط عبدالرحمن قرار داشت ، ستم بی عدالتی ، بی حرمتی ، نقض حقوق بشرو......
اواین تاریخ را ورق دیگر زد وبا هیبت بی مانند خویش به ارزشهای ضد بشری نقطه پایانی بخشید
قبل از او این سرزمین تحقیر می شد وبارفتن اوغمی آمد که همه غم هارا نابود کرد ودرد که همه دردهارا ازیاد برد وافسوس ازیاری که فراقش تمام غم جامعه ما بود ولی فاصله اش صد چندان شد.
داود ناظری- کابل – 1390 اول ماه دلو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر