طریقه های که با زبان دری و فارسی ستیز می شود.

1 - مجریان متحجر بعضی رادیو ها و تلویزیون ها به خصوص مجری برنامه های که از طریق بعضی رادیو ها زنده نشر می شود. در یک جمله  فارسی و دری؛ باانگلیسی، اردو و پشتو مختلط می سازد.
2 - جویدن کلمه ها، مجریان و  نطاقان کلمات خالص فارسی و دری را می جود.
3 - بی توجهی های مسئولین اطلاعات و فرهنگ در مورد  غلط املایی های که در کتاب های درسی وجود دارد و نشریه های چاپی که هر روز دیده می شود.
4 - بی توجهی مسئولین به تابلوهای که در معابر عمومی و  بالای دروازه های دفتر های دولتی نصب گردیده است که غلط املایی و انشایی فراوان دیده می شود.(اطاق- اتاق - سالون - سالن - صالون - صالن. دوکان - دکان. و...
5 - نام گذاری بی محتوا و بی مفهوم بعضی وزارت خانه ها و ریاست ها و ارگانهای دولتی. مثلا احیا وانکشاف دهات. که هم عربی و هم دری و هم بی محتوا است. توسعه دهات است نه کشف دهات.