سلام عرض می کنم برای تمام جوانان عزیز که روبه روی تان وبلاک آیینه باز است .
منهم یک جوان هستم وتلاش می کنم تا دراین مطلب چکیده از مشکلات اجتماعی وخانوادگی جوانان محروم را بنویسم،
درولایت بامیان ولسوالی ورس ، آنقدر شاهد محرومیت جوانان هستیم که درقرن حاظر جوانان ما کاملا بی سواد است ورفتن مکتب ومدرسه برایشان واژه نا آشنای است واصلا در فکر شان نیست که درس وسواد چیست همیشه تلاش می کند که شش ماه زحمت بکشند وبرای گوسفندو گاو. علف تهیه کند وزراعت نماید که در پایان سال تمام عائیدش فی نفر نه افغانی دریک روز می شود.
دربین صد جوان یک جوان تحصیل کرده نداریم ، این یک فاجعه است یک مصیبت است ویک هشدار است که ویک خطر است که آینده مارا سخت تهدید می کند ، فضای خانواده هاسرد ، از پدر ومادر در قانون ومقررات زندگی بی توجه واصلا خبر ندارد.
من ازاین حالت جوانان به شدت رنج می برم وامیدوارم که دریچه به سوی امیدم بازشود
دراین مطلب نکات مقدماتی را نشر نمودم وامیدوارم برای جوانان عزیزمفید تمام شود.
جوانان نیازمندی شدید به تقویه روحی دارد.
1 – ایجاد امید در دل جوانان:
انسان دردوران جوانی ازرای وعقیده پایدار برخوردارنیست طبعا، وجوان همیشه برای حفظ وحراست ازخود بدنبال پناه گاهی مطمئنی می گردند، مربیان ودوست رفیق جوان باید شایسته باشد ولطف پروردیگار را که شامل حال انسان است برای جوان باز گو کند ویاد آوری نماید ، ولی چگونه باید دردل جوان ایجادامید واری کرد؟
(بیان محبت خداوند به بندگان، امداد خداوند درعرصه های مختلف جوانان را باید یاد آوری کنیم مثلا : کمک خداوند به حضرت موسی، به حضرت عیسی، حضرت ابراهیم حضرت محمد(ص) حضرت علی که خداوند آنها را در جنگهای مختلف یاری می کرد .
رسول خدا جوانان را به صلاحی دعا ونیایش توصیه نمود که جوان باید مصلح با دعا باشد.
بیان نتیجه عمل وکار وکوشش:
برای برقراری نظم در زندگی، باید به برنامه ریزی کارهای روزانه پرداخت و هر کاری را در وقت مناسب آن انجام داد. امام کاظم علیه السلام اوقات مسلمان را به چهار بخش تقسیم کرد. اول، راز و نیاز با خدا؛ دوم، کار و تلاش برای کسب روزی؛ سوم، ارتباط سازنده با دیگران؛ چهارم، تفریح سالم.
در سیره امام خمینی رحمه الله نظم و انضباط جایگاه ارزنده ای داشت، چنان که آورده اند در نجف اشرف شب ها وقتی به زیارت حرم حضرت امیر علیه السلام مشرف می شد، مردم ساعت خود را با ورود وی به حرم تنظیم می کردند.
والِتر اِسکات، شاعر و نویسنده معروف اسکاتلندی، وقت های کاری خود را به دو قسمت کرده بود: یک بخش را به کارهای اداری و بخش دیگر را به تصنیف و تألیف کتاب اختصاص داده بود. مواظبت وقت در هر کار برایش عادت شده بود و اگر چنین نبود، موفق به نوشتن این همه کتاب باارزش نمی شد.
بنابراین، جوان برای رسیدن به موفقیت باید با یک برنامه ریزی دقیق و منطقی برای استفاده بهینه از فرصت ها، تمام کارهای روزانه خود را انجام دهد و از درهم ریختگی و بی نظمی در زندگی که عامل رکود است، به شدت دوری کند. برنامه های تعیین شده را با سرعت و دقت به انجام رساند و کارهای هر روز را به فردا نیفکند.
بیان مواردکه جوانان را به مسائل مختلف زندگی وامورات مختلف بیدار می کند .
2 – تقویت حس مسئولیت پذیری:
خدایا همچو گل مارا سرشتی وثیقت نامه ای برما نویشتی
من آن خاکم که مغزم دانه ای توست بدین خاطر دلم دیوانه ای توست
دل مست مرا هوشیار گردان زخواب غفلتم بیدار گردان
گرفتی ازسرغفلت کم خویش نمی دانی بهای یک دم خویش
ازاین غفلت چو فردا گردی آگاه پشیمانی ندارد سود آنگاه (عطار)
مسئولیت پذری درجوانان یک مسئله مهم می باشد:
# مسئولیت دربرابر اعضا وجوارح:
باید برای جوانان تذکر داده شود که در مقابل همه نعمتهای خداوند که بما داده مسئول هستیم ، واین نعمتهای خداوند مورد باز پرس قرار خواهد گرفت ، ودر قیامت از اعضا وجوارح انسان سوال می شود.
رسول خدا می فرماید در روز قیامت اولین بازپرس ازجوانان از جوانی سوال می شود ، که کجا ضایع کرده وکجا مصرف کرده ای عمکر زیبا را وبه چی بهای فروخته .
ازمال وداراییش سوال می شود، ازدوستی خداوند واهلبیت سوال می شود.
ازمال وداراییش سوال می شود، ازدوستی خداوند واهلبیت سوال می شود.
# مسئولیت دربرابر سخنان:
ازدروغ گفتنها وفریب دادنها انسان مورد باز پرس قرار می گیرد.
مسئولیت در باره رفتار وکردار سوال می شود که جوان چی گونه رفتار داشته وکردارش چگونه بوده؟
مسئولیت درباره خانواده وخویشاوندان واجتماع :
هرمسلمان بالای مسلمان دیگری سی حق دارد، درهر حال نیاز مند به یکدیگر هستند حتی درحال ظلم که باید دستش را بیگیرد و نگزارد که ظلم کند.
ومظلوم را باید یاری کند که حقش زیر پانشود وازبین نرود.
وبرادرعزیزخودرا راهنمای کند ونگزارد که درته چاه زندگی سقوط کند.
اگر بینی که نا بینا وچاه است اگر خاموش بنشینی گناه است
انسان، مخصوصا جوانان در مقابل جوانان دیگر آیینه است یعنی باید دقیق وبی طرف مشکلات و ویژگیهای جوان دیگر را به وی باز گو کند.
درمقابل همدیگر به عهد وپیمان خود وفا کند.
نکته های برای خانواده ها ووالدین:
1 –درتمام مسئولیت خود رضایت خداوند را مورد نظر داشته باشد
2 – مسئولیتها باید از توان نوجاون وجوان خارج نباشد.
3 – درمقابل جوانان خوشبین باشیم ومشوق جوانان باشیم تا خودرا موفق احساس کند
4 – مسئولیت را طبق تقاضای سنی جوانان برای شان واگزار کنیم ، درنوجوانی وطفولیت درجوانی بایدمسئولیتها فرق داشته باشد.
5 – بیان تاریخ وسرگذشتهای پند آموز
6- نظم جوانها را باید افزایش بدهیم ، که از چند طریق دراین زمینه کمک می توانیم:
۱ – به آنها کمک نکنید: شاهد به مخمصه افتادن نوجوانان بودن سخت است؛ اما بدتر از آن کمک به نوجوانانی است که نمی‌توانند مسئولیت اعمال خود را به عهده بگیرند و گلیم خود را از آب بیرون بکشند و همیشه منتظرند تا پدر و مادر به یاری آنها بشتابند. این کار وقتی که آنها کوچکتر هستند و پیامدهای کارهایشان جدیت کمتری دارد بسیار آسانتر است.۲ – به تدریج کارها را به خود آنها واگذار کنید: این گفته که نقش والدین کم‌کم برای بچه‌ها کمرنگ می‌شود صحیح است. هنگامی که نوجوان بالغ می‌شود؛ شما نقش خود را از پدر و مادر و مشاور به یک دوست تغییر می‌دهید. انجام این کار به صورت تدریجی بسیار آسانتر است. این کار را از وقتی که آنها خیلی کوچک هستند شروع کنید و بگذارید در مورد لباس و غیره خودشان تصمیم‌گیری کنند. با این روش آنها از سنین کم تصمیم‌گیری را تجربه می‌کنند.
۳ – بگذارید نتایج اعمال خود را ببینند و از این راه تجربه کسب کنند: این کار را در مواقعی که امکان دارد و البته برای آنها خطرناک نیست انجام دهید. ممکن است برای شما کاملاً واضح باشد که نوجوان شما نمی‌تواند یک انشا را ۲ ساعته در عصر جمعه تمام کند اما غر زدن به او سراسر هفته برای انجام به موقع این کار فقط شما را بداخلاق جلوه می‌دهد. چرا نمی‌گذارید خودش تجربه کند که تمام شب بیدار ماندن برای انجام دادن تکالیف چقدر بد است.
۴ – یادآوری به صورت یک کلمه‌ای باشد: نوجوانان به حواس پرتی و نشنیدن خصوصاً غر زدن والدین خود شهرت دارند. گفتن یک کلمه مثلاً: آشغال‌ها، بسیار مؤثرتر از پنج دقیقه سخنرانی در مورد اهمیت مسئولیت‌پذیری یا تکرار کارهای روزمره‌ای که وقتی شما در سن او بودید انجام می‌دادید است. آنها پس از گفتن اولین کلمه بقیه را نشنیده می‌گیرند؛ بنابر این بهتر است این نکته را درنظر داشته باشید.
۵ – برای موارد کم اهمیت به آنها اطمینان کنید و بگذارید رشد کنند: میل به قابل اعتماد بودن جزو طبیعت انسان است. بنابر این به نوجوانان نشان دهید که به آنها اطمینان دارید و این کار را با دادن فرصت‌هایی به آنها برای اثبات قابل اطمینان بودن آنها انجام دهید. اگر نوجوان شما در گذشته نشان داده که قابل اطمینان نیست؛ این شانس را مجدداً و با شروع از کارهای کوچک و بعد کارهای مهمتر به او بدهید.
۶ – شوخ طبعی خود را حفظ کنید و خیلی جدی نباشید: اگر نوجوان شما فکر می‌کند که شما خسیس‌ترین والدین دنیا هستید؛ ناراحت نشوید. من همیشه به فرزندانم می‌گفتم که در مدرسه خسیس‌ها شاگرد اول بودم. این را با طعنه نمی‌گفتم بلکه با لبخند و لحنی گرم بیان می‌کردم. به طوری که این پیام را القا می‌کرد که من خسیس هستم به هیچ وجه یک توهین نیست.
۷ – به آنها مرتب مسئولیت بدهید: اداره یک خانه مستلزم تلاش گروهی خانواده است و فرقی ندارد که والدین تمام وقت در خانه باشند یا نباشند. با محول کردن کارهای مهمی که نقش زیادی در رفاه خانواده دارد این احساس را به نوجوان بدهید که بازیکن مهمی در این تیم است.
۸ – در مورد هر چیزی جنگ و جدل نکنید: سنین نوجوانی دوران احساساتی عمل کردن است. از هر مسأله کوچکی مشکلی جدی نسازید. مسایل واقعاً مهمتر را از مسایل دیگر جدا کنید و نگران مسایل کم اهمیت نباشید.
محبت جایزه‌ای برای درست انجام دادن یک کار نیست بلکه همیشگی بوده و نشانه پذیرفته شدن از طرف خانواده‌ها می‌باشد چه در زمانی که همه چیز خوب پیش می‌رود و چه وقتی که نقاط ضعف و عیوب ما آشکار می‌شوند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر